به گزارش سایت صحنه، در ایامی به سر میبریم که به جهت عزاداری سید و سالار شهیدان، حضرت حسین بن علی(ع) به غیر از معدود اجراهای تئاتری در برخی از سالنهای نمایشی و البته اجرای مجالس تعزیه و شبیهخوانی که معمول این روزها و شبهاست اما شاهد اجرای فراگیر آثار نمایشی در سطح فاخر و حرفهای با موضوع عاشورا و موضوعات مرتبط با فرهنگ عاشورایی نیستیم و بسیاری از سالنهای نمایشی تنها به احترام این ایام اجراهای نمایشی معمول خود را طی چند روز متوقف میسازند؛ اینکه چرا با چنین وضعیتی مواجه بوده و حرکتی پُرشور در حوزه تولید آثار نمایشی دینی، ارزشی و عاشورایی را شاهد نیستیم ارتباط مستقیم با حاکمیت نگاه مناسبتی، دفعی و شتابزده در زمینه تولید اینگونه آثار دارد و البته عدم توجه به این نکته که باید به شکلی نظاممند با صرف وقت و هزینه تدریجی به تولید محصول و محصولات تئاتری مبادرت ورزید که علاوه بر توجه به موضوع فراگیر این ایام، از بار دراماتیک، بنیه فنی و تکنیکی قابل قبول در جذب مخاطب عام و خاص به یک اندازه داشته باشند.
حسن باستانی، نویسنده و کارگردان تئاتر با صحه گذاشتن به این نکته که به ویژه در حوزه نمایشهای دینی و ارزشی، نگاه و نگرش مناسبتی داشته و فاقد دوراندیشی هستیم، گفت: قطعاً آنچه که تئاتر دینی و یا در این مورد خاص تئاتر عاشورایی را به ورطه سطحینگری و نگرشی نهچندان عمیق و رویکردی شعاری دچار کرده است، عدم توجه به این نکته است که ما در طول یک سال با وقتکُشی و نداشتن یک نقشه راه مناسب، همهچیز را به روزهای منتهی به مناسبت خاص دینی و یا یک آئین و مراسم ویژه موکول میکنیم و از آنجا که شاید موظف به ارائه کاری میشویم لذا برخوردی شتابزده به صرف آنکه باید کاری صورت گیرد در اغلب اوقات داریم.
وی ادامه داد: این در حالیست که باید به مقوله تولید تئاتر هم به شکل عمومی و هم به شکل خاص با موضوع دینی و ارزشی به ایجاد جریانی مستمر، هدفمند و با یک افق و چشمانداز مشخص بیاندیشیم و در بهترین و استانداردترین حالت، کمپانی تئاتر ایجاد کنیم؛ نهادی که به شکلی کاملاً حرفهای از صفر تا صد یک تولید نمایشی را از نگارش متن تا آماده شدن یک اثر تا رسیدن به مرحله اجرا مدیریت کند.
نویسنده و کارگردان نمایش عاشورایی«بیسرزمینتر از باد» تصریح کرد: تنها در چنین حالتی و به فرض ایجاد کمپانی تئاتری است که علاوه بر انسجام و نظمبخشی به روند تولید تئاتر در هر مقوله و موضوعی از جمله دینی و ارزشی، به تدریج این آثار از یک استاندارد معین و مشخصی برخوردار شده و ما در این عرصه صاحب سبک خواهیم شد.
باستانی افزود: متأسفانه در حال حاضر فاقد چنین اندیشه و عزمی فراگیر در عرصه تولید تئاتر حرفهای هستیم، گروههایی البته به شکل سنتی تحت عنوان گروههای نمایشی مذهبیکار مشغول به کار هستند؛ معمولاً این گروهها با دغدغههای شخصی و گروهی مبادرت به تولید آثاری با این موضوعات میکنند و از آنجا که یا حمایت نمیشوند و یا نگاهی جناحی چاشنی کار آنها میشود اغلب کارشان در سطح باقی مانده و یا گرایش به بیان تفکری ویژه پیدا میکنند و از این رو بیشتر اینگونه تولیدات جنبه کاربردی در برآوردن منویات و مطالبات جناحی خاص دارند.
نویسنده نمایشنامه عاشورایی«کوفیان» در پایان تأکید کرد: به اعتقاد من تا کمپانی و یا کمپانیهای تئاتری ایجاد نشود و هر کدام از این کمپانیها از این نظر که قرار است در چه ژانری و با خدمت گرفتن چه گروهی فعالیت کرده، تشخص پیدا نکنند، تولید تئاتر به ویژه تئاتر دینی و ارزشی و در این مورد خاص تئاتر عاشورایی، شکلی متفرقه پیدا میکند که هر زمان هر کدام از گروهها مجال و فرصت و توفیقی پیدا کرد، حتی اگر اثر تولیدی فاقد پیام و خصوصیتی باشد، از خلأ موجود استفاده کرده و تئاتری را اجرا میبرند و لذا از نظام و انسجام مطلوبی برخوردار نخواهند شد.
انتهای پیام