نمایشنامه برای تئاتر بچه‌های مسجد، تاریخ مصرف دارد
به گزارش سایت صحنه، کاوه مهدوی؛ نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر با اشاره به سابقه همکاریش با مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در مورد نگارش آثاری نمایشی مرتبط با تئاتر بچه‌های مسجد گفت: همزمان با شکل‌گیری دفاتر تئاتر بچه‌های مسجد در برخی مراکز استانی و تلاش مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری مبنی بر احیا و رونق تئاتر در فضای مساجد، این همکاری با دوستان مسئول در این مرکز صورت گرفت، هر چند که دیری نپایید.
وی ادامه داد: عرصه نمایشنامه‌نویسی و تولید محتوا برای تئاتر بچه‌های مسجد نیاز به یک جریان مدون، مستمر با چشم‌انداز کوتاه‌مدت و بلندمدت دارد و اینگونه نیست که در یک مقطعی شاهد رونق تولیدات در این بخش از روند نمایشی باشیم و این توقع نیز وجود داشته باشد که می‌توان سالیان سال عرصه تئاتر بچه‌های مسجد را با همان محتوای تولید شده، تغذیه و تأمین کرد.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: علاوه بر رعایت سادگی، بی‌پیرایگی و پرهیز از روایتی پیچیده و تو در تو در تئاتر بچه‌های مسجد برخلاف روال معمول در نمایشنامه‌نویسی و تئاتر حرفه‌ای، با این فرض که اغلب تماشاگران این نوع تئاتر، مخاطب عام هستند باید سعی در به‌روز کردن موضوعات طرح شده در این نوع تئاتر داشت که لازمه این امر آن است که نمایشنامه‌نویسی تئاتر بچه‌های مسجد با طرح موضوعات جدید، نو به نو تغییر کند.
مهدوی با تأکید بر اینکه در جریان تئاتر بچه‌های مسجد، پرداختن به خود تئاتر هدف نیست و یا شاید اولویت تولید تئاتر براساس یک فرایند حرفه‌ای در آن مورد نظر قرار نمی‌گیرد، گفت: مراد از تئاتر بچه‌های مسجد بیشتر بیان یک دغدغه روزمره، یک موضوع واحد که در میان نمازگزاران و اهالی محل که برای اقامه نماز و یا کارهای عبادی به مسجد محل می‌آیند است و فارغ از مسائل و موضوعات ملی و مباحث کلان سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، در اغلب اوقات طرح مسائلی در قالب اجرای تئاتر شاید برای مسجد و یا مساجدی موضوعیت داشته باشد اما قطعاً برای همه مساجد که میزبان اجرای تئاتر هستند محلی از اعراب نخواهد داشت و لذا نمی‌توان در اغلب موارد، نمایشنامه‌های به نگارش درآمده برای تئاتر مساجد را برای اجرا در تمامی مساجد کشور به اشتراک گذاشت.
وی در پایان گفت: نگارش نمایشنامه برای تئاتر بچه‌های مسجد نیازمند شناخت نمایشنامه‌نویس از فضای شبستان مسجد است، به نظر من معماری مساجد که ممکن است در میان برخی از آنها تشابهاتی ملاحظه شود در استفاده از حداکثر امکانات فضایی آن در روایت نمایشی مؤثر است و در نتیجه این نمایشنامه و یا طرح نمایشی که برای چنین فضایی نوشته شده است، شاید به کار سایر مساجد با در نظر گرفتن تفاوت در معماری و فضاسازی شبستان‌های آن، نیاید؛ در یک کلام نمایشنامه برای تئاتر مساجد با توجه به امکانات موجود در آن نوشته می‌شود و اینگونه نیست که همچون تئاتر صحنه، پس از نگارش نمایشنامه به فکر ایجاد امکانات و طراحی فضا و صحنه‌ای متناسب با حال و هوای موجود در روایت آن باشیم.
انتهای پیام