سقوط آزاد یک مشت نابغه!

با یک نگاه گذرا به کارنامه سینمایی اش همه چیز را دستگیرتان خواهد کرد؛ با وجودی که سن زیادی ندارد و هنوز هم می توان او را جزو کارگردان های جوان ایران به حساب آورد، اما جوایز داخلی و خارجی اش از جشنواره های معتبر دنیا، نشان می دهد حرف های زیادی برای گفتن دارد. اگر فیلم «هفت دقیقه تا پاییز»ش را دیده باشید، حتما با ما هم عقیده خواهید بود؛ فیلمی که محسن طنابنده بازیگر اصلی اش سیمرغ بلورین جشنواره فجر را به خاطر بازی در آن نصیب خود کرد و علیرضا امینی به واسطه ساختش دیپلم افتخار بهترین کارگردانی را در سال های جوانی عمرش به ویترین افتخاراتش اضافه کرد. به نظر شما بعد از پخش سریال اکشن و پلیسی «سقوط آزاد» از تلویزیون، آیا این بار هم می توان او را جزو کارگردان های موفق به حساب آورد یا نه؟ ژانری که تجربه زیادی در آن نداشته و بیش از ۵۰ روز از زندگی اش را پای آن گذاشته است. آیا «سقوط آزاد» هم در کارنامه او خواهد درخشید؟

● تفاوت را در سقوط آزاد خواهید دید
اگر قرار بود «سقوط آزاد» مثل خیلی از کارهای پلیسی که در ایران ساخته، باشد که قطعا من جلو نمی آمدم! چه در فیلم نامه، چه در بازیگری و کارگردانی قطعا تفاوت هایی وجود دارد که خواهید دید. قطعا اگر قرار نبود یک کار جدید و زیبا ساخته شود، مطمئن باشید من کارگردانی اش را قبول نمی کردم. «سقوط آزاد» تجربه تازه ای خواهد بود از سینمای اکشن در ایران. قبل از این سریال، تله فیلم «تلخون» را برای پلیس ساخته بودم و شناخت زیادی از این ارگان نداشتم، بیشتر شناختم از فیلم های پلیسی مربوط به فیلم های داخلی یا خارجی می شد که در این ژانر دیده بودم.
● دوست داشتم در کارنامه ام کار پلیسی داشته باشم
قبل از «سقوط آزاد»، تجربه چند همکاری دیگر با «حبیب الله کاسه ساز» را داشتم، به همین دلیل وقتی ایشان سناریوی این سریال را برایم فرستاد، از آن خوشم آمد، چون هم جالب بود و هم خودم دوست داشتم در کارنامه ام یک کار پلیسی و اکشن داشته باشم؛ از طرفی چون قرار بود فقط ۸ قسمت بسازیم و زمان زیادی نخواهد گرفت، بهترین فرصت بود که تا کار سینمایی انجام نمی دهم، یک سریال خوب، جالب و قوی بسازم. به همین دلیل وقتی پیشنهاد آقای کاسه ساز را قبول کردم، انتخاب بازیگران را انجام دادم و بلافاصله سناریو را برای حامد بهداد، پوریا پورسرخ، روناک یونسی و الهام حمیدی فرستادم و خوشبختانه آنها نیز قبول کردند در این کار حضور داشته باشند. برای انتخاب بازیگران «سقوط آزاد» ملاک های خاص خودم را داشتم و می دانستم هر کدام از این بازیگران، چه توانایی هایی دارند که می توانند به هر چه بهتر شدن کار کمک کنند.
از آنجا که ژانر سریال اکشن است، حین کار اتفاقات ریز و درشت خطرناکی برای عوامل و بازیگران پیش آمد، اما خدا را شکر آنقدری نبود که کسی جدی آسیب ببیند.
● چه اشکالی دارد؟!
اگر کارگردان های سینما قرار باشد در تلویزیون کار کنند، در صورتی که دست شان در فیلم نامه باز باشد و بتوانند تغییراتی که دوست دارند را در آن ایجاد کنند، چه اشکالی دارد سینمایی ها حضور در تلویزیون را هم تجربه کنند؟! «سقوط آزاد» تقریبا همان چیزی شده که خودم دوست داشته ام، البته به خاطر محدودیت زمانی که هنگام ساخت داشتیم، یک مقدار تمام گروه تحت فشار قرار گرفتیم، اما اجازه ندادیم به کار آسیب زیادی بزند؛ از آنجا که تمام جالب بودن کارهای اکشن به تعداد پلان های زیاد و ریز است، باید زمان زیادی را صرف ساخت کار کرد که این اتفاق در «سقوط آزاد» امکانش وجود نداشت.
● هکر ها و انتقام
سریال، داستان یک گروه نابغه ایرانی است که در خارج از کشور مدال و افتخارات زیادی را به دست آورده اند اما در ایران به آن ها توجهی نمی شود و دچار عقده دیده شدن می شوند. این گروه ۵ نفره دست به ساختن نرم افزاری برای هک کردن گروه ناجا می زنند تا توجه همه را به خودشان جلب کنند. این نرم افزار تنها در صورتی قابلیت دارد که هر ۵ نفر آن ها همزمان با هم حضور داشته باشند اما در اواسط کار این گروه از هم می پاشد و ۴ نفر از آن ها با این دلیل که دوست ندارند به وطن شان خیانت کنند از گروه جدا می شوند و فقط یک نفر به نام «مانا» با بازی روناک یونسی از این گروه باقی می ماند که شروع به جمع آوری نرم افزارهای جدیدی می کند. او نسبت به سرگرد صابری (حامد بهداد) حس انتقام دارد و همین موضوع داستان های تازه ای را به وجود می آورد. ابتدا بنا بود نام این سریال «گیوتین» باشد که مسئولان به مذاق شان خوش نیامد و بعد به «آخرین روز» تغییر نام پیدا کرد که آن هم مورد موافقت قرار نگرفت و در نهایت به «سقوط آزاد» رسیدیم که اتفاقا این اسم را خیلی دوست دارم. سریال علاوه بر اکشن بودن، مضمونی کارآگاهی نیز دارد که به نظرم کار خوبی از آب دربیاید.
● کسی هست اکشن دوست نداشته باشد؟
فکر نمی کنم کسی سینمای پلیسی و اکشن را دوست نداشته باشد، دلیل اصلی ورود خیلی از ما به سینما، دیدن همین فیلم های اکشن و پلیسی بوده که به دلیل هیجان زیاد، برای ورود به این عرصه وسوسه مان می کردند. فکر می کنم بسیاری از ما حداقل ۳ ۲ فیلم برتری که در زندگی مان دیده ایم در ژانر اکشن بوده است. دغدغه ساخت یک فیلم اکشن در سینما همیشه در ذهنم بود، اما این اتفاق برایم در تلویزیون افتاد.