بارنت نیومن: «زیبایی شناسی برای هنر، مانند پرنده شناسی برای پرندگان است.»

مکان خلق اثر: نیویورک/ محل نگهداری: موسسه هنر دیترویت، آمریکا/ ابزار: آکریلیک روی بوم/ دوره، مجموعه و جنبش: اکسپرسیونیسم انتزاعی، نقاشی رنگ محور/ Painting Field Colour

این ابراز عقیده ی «نیومن» برای منتقدین و فلاسفه ی هنری نکته ای آشناست: «زیبایی شناسی برای هنر، مانند پرنده شناسی برای پرندگان است.» علی رغم بیانیه ی او، هنرمندان اندکی هستند که حقیقتا ذهنشان مشغول مسائل تئوری هنر نیز باشد، جز او که در این امر پشتکار مثال زدنی دارد. همراهی او بدون هیچ توجیهی ممارستی عقلانی در هنر است. او می نویسد: «اساس یک عمل زیبایی شناسانه، ایده ی بکر آن است. اما ایده ی بکرلزوما عمل زیبایی شناسانه است.» این گفته این اعتقاد را که تصورات «نیومن»، پشت سر هم و بدون توقف از ذهنش بیرون می ریزند و او هر روز با آثارش سر و کله می زند و برای خلق آن ها تقلا می کند، رد می کند. بار دیگر می افزاید:«تنها ایده ی ناب است که معنی دارد. هر چیز دیگری، چیز دیگری دارد.»

 این گونه پافشاری بر اندیشه های آبستره، برای استنتاج یک متبع ملموس  و تشریح جزییات، همه یادآور علم بدیع «موندریان» و «تئودور ون دوئسبورگ» است. آثار او بازتاب آثار آن دو نیز هست. هر چند آثار آن ها ، از آثار «نیومن» ساده تر می باشند. «نیومن» وارث تمایلات رمزآلود آنهاست، اما این امر برای او بسیار ساده است. این در حالی است که او به دنبال عقاید والای گذشتگان است؛ مفاهیم والا و مهمی همچون انسانیت.