حسین توفیق (مدیر توفیق در دوره سوم) در خاطراتش می‌نویسد که بخشی از هیأت‌تحریریه توفیق در خیابان سپهسالار (چاپخانه رنگین) حاضر می‌شدند. او و حاجی‌حسینی مطالب را تصحیح می‌کردند و با آسانسور کوچکی که کنار میز حاجی‌حسینی بود اشعار اصلاح‌شده را برای حروفچینی به طبقه بالا می‌فرستادند تا برای چاپ نهایی آماده شوند.