وقتی‌ صحبت از « پرسپکتیو »1 به میان می‌آید، اغلب دوستداران هنر، خاصه هنر نقاشی، ذهن و حواسشان معطوف‌ به پرسپکتیو علمی و هندسی می‌شود که در قرن پانزدهم میلادی، توسط دو نقاش‌ بصیر ایتالیایی به نامهای‌‌ »پئولو‌ اوچلو»2 و «پیرو دلافرانچسکا»3، پایه گذاری شد.

عبدالله آقایی دکترای پژوهش هنر در دومین نشست تخصصی هنرهای تجسمی که با عنوان نمادپردازی پنهان برگزارشد گفت: پرسپکتیو در نقاشی ایرانی به عنوان یک تکنیک از جامعه مدرن وارد شد، فضای پرسپکتیو برای نقاشی ایرانی یک فضای مدرن است در واقع در نقاشی ایرانی ظهور پرسپکتیو یک امر مدرن به حساب می آید.