معدن طلای سِراپلادا؛ دوزخِ قرن بیستم

"سباستیائو سالگادو" (Sebastião Salgado)، عکاس و نقاش اهل برزیل است. وی با عکس‌هایش از گسترهٔ زمین و طبیعت و مردمان گوناگون، روایت‌گر بخشی از فجایع انسانی و طبیعی و رخدادهای هولناک تاریخ معاصر جهان بوده‌است.

عکسِ ارائه شده، یکی از صدها عکسی ست که سباستیائو سالگادو در سال 1986، از معدن طلای سِراپلادا تهیه کرده است. عکس های "سالگادو" برای اولین بار این دوزخِ قرن بیستم، بیچارگی، بیرحمی و فقر مردم را به جهان نشان داده است. "سالگادو" با عکاسی خود، به حامی فقرای جهان تبدیل شد. عکس ارائه شده از مجموعه کارگرانِ معدن سِراپلادا، نمونه بارزی از تعهد عکاسانه ی "سالگادو" است.

درگیری میان کارگر معدن سِراپلادا و پلیس/برزیل 1986

"سالگادو"، عکاس گزارشی و مستندگرا، رنج بشر و شکوه انسان را همچون یک شعر به تصویر می کشد؛ شکوهی که با تمام بدبختی ها، دست نخورده باقی مانده است. این تصویر چه می گوید؟ در معادن سِراپلادا، انبوه مردم حدود پنجاه هزار نفر در گل و لای، در جستجوی طلا، کار می کنند. یکی از کارگران، اسلحه ی ناظر را گرفته است. آن ها رو در روی هم قرار دارند. ناظر، لباس فرم به تن دارد و کارگر، ملبس به یک لنگ، با نیم تنه عریان، و پاهای برهنه ای که با حالتی تهاجمی باز شده اند. هیجان فضا را پر کرده است. چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا او می تواند اسلحه را از دست ناظر گرفته و دور کند؟ کارگرِ سیاه پوست، معترض و پلیس سفیدپوست، مشکوک و نامطمئن است. وضعیت خطرناکی است. ناظر، بدون اسلحه اش کاره ای نیست. این موقعیت، شاید منجر به شورش شود.

سوالات ما درباره ی این عکس همچنان ادامه دارند؛ این موضوع به پویایی و هیجان تصویر کمک کرده است. ریتمِ حرکتِ بیرحمانه در معدن برای لحظه ای، با حرکت یکی از کارگران، قطع شده است. کارگر، اگر چه بیش از ناظر خود پول می گیرد، علیه او طغیان کرده است. این مرد، برای لحظه ای آزاد است.پس از این لحظه، جمعیت سرکار خود بازخواهند گشت و دوباره، تسلیم سرنوشت شان می شوند.

تعدادی از عکس های این هنرمند را در گالری ببینید.