سازمان های فرهنگی از دف نوازی حمایت کنند/ استقبال مردم از جشنواره «دف، نوای رحمت» غافلگیرم کرد

به گزارش خبرنگار اعزامی پایگاه خبری حوزه هنری، هفتمین جشنواره سراسری دف نوازی «دف، نوای رحمت» چهارشنبه ۸ شهریورماه در پردیس سینما بهمن سنندج کار خود را آغاز کرد.

بیژن کامکار موسیقی‌دان پیش‌کسوت کردستان که عضو هیئت داوری این دوره از جشنواره است در خصوص سطح کیفی آثار جشنواره به خبرنگار اعزامی پایگاه خبری حوزه هنری گفت: سطح کیفی این جشنواره از سوی شرکت­ کنندگان آن افزایش یافته است. چرا که استقبال پر شور از این رویداد فرهنگی هنری ما را نیز غافل­گیر کرده است. حقیقتا انتظار چنین اقبالی از سوی عموم مردم را نداشتیم. همچنین برگزار کنندگان این رویداد فرهنگی هنری به رغم محدودیت ها و کمبودها زحمات و تلاش­های بسیاری برای اجرای هر چه بهتر هفتمین جشنواره دف‌نوازی «دف، نوای رحمت» داشته­ اند.

وی افزود: شرکت کنندگان در این جشنواره نیز به برگزاری آن شکوه و عظمتی مضاعف داده است. چرا که از نقاط مختلف ایران به این جشنواره گام نهاده­ اند و این مطلب موجب سرور و شادمانی من است.

کامکار با اشاره به اصالت دف به عنوان ساز معنوی و عرفانی و اهمیت حفظ حرمت آن خطاب به جوانان علاقه­ مند به موسیقی گفت: تمامی سازها برای من مقدس هستند. همانطور که دف برای من دارای تقدسی خاص است، تار، سه تار، سنتور و نی هم برای من مقدس است. یادمان باشد که دف ساز اصیل ایرانی است. در روزگاری این ساز تنها به خانقاه­ ها اختصاص می یافت و تنها در این مکان­­ها شاهد اجرای آن با حالات عرفانی بودیم، اما در سال 1353 بار دیگر به موسیقی وارد می ­شود و این اتفاق بعد از حدود 1300 سال رخ می­دهد.

وی ادامه داد: تمامی سازها مقدس و ارزشمند هستند. پس باید به همه آنها احترام گذاشت. چرا که گاهی حرمت سازها نگه داشته نمی­ شود و استفاده نابجا و نادرست از آن موجب بی‌حرمتی به ساز می­ شود. بویژه ساز دف که در میان آنها حرمت خاصی دارد.

کامکار در ادامه گفت: روزی که من خواستم دف به دست بگیرم از استادان خود اجازه گرفتم و قول دادم تا حرمت آن را حفظ نمایم. آن روزها تصور نمی­کردم که روزگاری یک ­میلیون­ نفر آدم با این ساز انس بگیرند و به نواختن آن روی بیاورند. به هر حال در میان آنها ممکن است کسی هم حرمت دف را رعایت نکند. اما این ساز آنچنان با عظمت است که حریم آن با لطمه ه­ای کوچک از سوی اشخاصی معدود خدشه دار نشود.

کامکار در پایان جایگاه بین‌المللی را مهم و قابل ارائه دانست و گفت: همه موسیقی­دانان حرفه ای بدون اغراق دف را می­ شناسند. برای قرار گرفتن این ساز در گرو­ه­‌های ارکستر سمفونیک بزرگ جهان باید این ساز از سوی وزارت­خانه­‌ها حمایت شود. چرا که یک فرد توان چنین تحولی را ندارد و باید از سوی سازمان­‌های توانمند دولتی مورد حمایت قرار گیرد تا به نتیجه برسد. باید سرمایه‌گذاری کلان و حضور فعال در جشنواره ­های بین‌المللی در برنامه کار قرار گیرد تا این ساز به تمامی جهان معرفی شود. به هر حال معرفی این ساز به زمان و حمایت‌های وزارت‌خانه‌ای نیاز دارد که اگر پی‌گیری شود دف به عنوان یک ساز اصیل ایرانی به دنیا معرفی خواهد شد و جایگاه حقیقی خود را در میان سازهای کوبه‌ای دنیا به دست خواهد آورد.