ادوارد وستون و تپه های شنی اوشینو

اوشینو/1936

"ادوارد وستون" در جریان سفر به اوشینو، کالیفرنیا در سال 1934 در دفترچه یادداشت خود چنین نوشته است: « در آن جا چندین عکس از تپه های شنی گرفتم که نگرش ام را به عکاسی عوض کرد... باید دوباره برگردم، آن جا برای من خلق شده است.» او از فرم و شکلِ ماسه ها چندین و چند عکس گرفت. از طرح ماسه ها، تغییرات دائمِ شکل تپه ها و از دورنمای آن جا که با تابش نور، امکان خلق عکسی با ظاهر «تصویرگرایانه» را از این پدیده ی طبیعی مهیا می کرد.

"اوشینو" یکی از آثار خلق شده در طی سال ها کار مداوم "وستون" است. برای "وستون" تپه های شنی اوشینو با اهمیت بود؛ او با استفاده از رسانه عکاسی، به سوژه اش در ساختار و حرکت طبیعت، نثری روحانی داده است. در نتیجه ی شکل دهی با وزش باد، "وستون" نگاهی همچون موج های موزونِ دریا به سوژه اش داشته است.   

"ادوارد وستون" (به انگلیسی: Edward Weston) از عکاسان سرشناس آمریکایی بود.

"ادوارد وستون" در سال ۱۸۸۶ در شیکاگو زاده شد. او در سال ۱۹۰۶ در کالیفرنیا سکنی گزید و تا پایان عمر همان‌جا ماند، البته به استثنای دوره‌های طولانی که در سال‌های ۱۹۲۰ در مکزیک به سر برد. او در ابتدا عکاسی پیرو سبک نگاره نمایی بود که در سال‌های ۱۹۰۰ بسیار رایج بود. وی به همراه "آنسل آدامز" از بنیان‌گذاران گروه f64 بود.

"وستون" از هنگامی که در اوایل دهه ۱۹۲۰ بینش منحصر به فردش شکل می‌گرفت، بیش از یک دهه، عکاسی ماهر و موفق بود. تا سال ۱۹۳۰ که ۴۵ سال داشت، مجموعه‌ای به وجود آورده بود که سرانجام او را به عنوان هنرمند و مرد بزرگی مشخص کرد که کارهایش ادراک ما را از جهان و زندگی تغییر داده‌است. به عنوان مثال عکس مشهور او که از فلفل گرفته‌است بیانگر دید خاص او به دنیای پیرامون است. همچنین عکس‌های منظره او از شکوه و زیبایی خاصی برخوردار است، که نشانگر نگاه خلاقانه اوست.

گویی برای "وستون"، اشیائی که در تجارب روزمره به کار می‌رفت به صورت پیکره‌هایی زنده و اندام وار درآمده بود، یعنی فرم‌هایی که هم بیان و هم دلیل زندگی درونی اشیاء بود. قدرت بصری وجدآور کار "وستون"، محصول دستاورد عمیق‌تری است: او چشمانش را از توقع و گمان قراردادی و مرسوم رها کرد و به آن‌ها آموخت تا بیان نیت و مفهومی را که در فرم طبیعی وجود دارد ببیند.

تعدادی از آثار این هنرمند را در گالری ببینید.