میخواستم فضای گسترده ی صحرا را در مقیاس انسان کوچک کنم

مراحل بررسی مکان نصب تونل های خورشیدی

نصب تونل های خورشیدی

نانسی هولت

"نانسی هولت" (Nancy Holt)، از سال 1973 تا 1976، مشغول کارگزاری و نصب «تونل های خورشیدی» در دل صحرای گریت بیسن واقع در شمال باختری یوتا، بود. وی پس از تحقیقی طولانی، سرانجام منطقه ای مناسب را برای اجرای طرح خود یافت و در سال 1974 توانست قطعه زمینی را به مساحت 16 هکتار به دست آورد. "هولت" در این زمین چهار تیوب بتنی را که هر یک حدود شش متر طول، سه متر قطر و چندین تن وزن داشتند در دو ردیف به گونه ای قرار داد که یک شکل ایکس باز را به وجود اوردند. جهت «تونل های خورشیدی» را به طور محوری، به سمت دورترین موقعیت خورشید در بالای خط افق در جریان دو نقطه انقلاب تابستانی و زمستانی قرار داده اند.

در هفته های حول و حوش بیست و یکم ژوئن و بیست و یکم دسامبر، نور آفتاب تقریبا تمام فضای این تیوب ها را پر می کند. سوراخ هایی که با اندازه های مختلف در این تیوب ها تعبیه شده است، به آن ها زینت بخشیده است. الگوهای ساخت این سوراخ ها مطابق مقیاس ها و شکل های چهار صورت فلکی: اژدها، پرسئوس، کبوتر و بزغاله است.

چهار سال طول کشید تا "هولت" توانست «تونل های خورشیدی» خود را به پایان برساند. آن گونه که خود وی با جزئیات می نویسد، وی طی این سال ها در صحرای یوتا، با افراد زیر کار کرده است: یک اختر فیزیک دان؛ اخترشناسان؛ مهندسان؛ کاشفان؛ یک نجار؛ با شرکتی که تیوب های بتنی را می ساخت؛ با متخصصان حفر هسته زمین، با رانندگان انواع ماشین های بالابر، کمپرسی، خاکبردار، بتن مخلوط کن و جرثقیل؛ با عکاسان؛ مهندسان صدا؛ خلبان هلیکوبتر و کارکنان آزمایشگاه عکس.

"هولت" این اثر را از مکانش جدایی ناپذیر می داند. او می گوید: میخواستم فضای گسترده ی صحرا را در مقیاس انسان کوچک کنم.