این شیوه عکاسی مرا وادار می کند که کمال گرا نباشم

"دیوید مایکل کندی" (David Michael Kennedy)، متولد سال 1950در نیوریورک، عکاس آمریکایی است که در حال حاضر در نیومکزیکو زندگی و فعالیت می کند.

"کندی" کارش را با استفاده از دوربین های قطع متوسط و قطع بزرگ انجام می دهد. بیشترین کارهای اخیر او با استفاده از دوربین قطع بزرگ و فیلم نگاتیو/ پوزتیو 4 در 5 پولاروید انجام شده است. او از یک دوربین هسلبلاد 4 در 5 استفاده می کند که به گفته او مانند نمونه های اولیه کمبو است و بر روی آن یک لنز زاویه باز 65 میلی متری قرار دارد که کمی باعث افت تصویر در لبه ها می شود. به قول او عکاسی با این دوربین و لنز خیلی شبیه یک دوربین پوینت اند شوت یا همان نگاه کن و عکس بگیر جعبه ای و یا یک دوربین پین هول است.

"کندی" می گوید: «این دوربین و این شیوه عکاسی مرا وادار می کند که کمال گرا نباشم. این نوع فیلم از نظر ساخت خیلی ضعیف است و خیلی زود خراشیده می شود و این اشکالات بخشی از این ابزار است. برای من بخشی از این فرآیند پیدا کردن نقص های کار است و من فقط اجازه می دهم که اتفاق بیفتند. من انتظار ندارم که آن کیفیت که در چاپ های پالادیوم دارم را در اینجا داشته باشم. اما چاپ نقره، زیبایی ذاتی خودش را دارد. من همچنین با دوربین های پین هول هولگا و زیرو هم کار کردم که باعث بسی خوشبختی ست. در بعضی موارد واقعا ابزاری که در حال کار با آن هستم را نمیشناسم که به نوعی برایم جالب است. مهم فقط کار با آن وسیله است. دوربین 4 در 5 که الان دارم یک لنز اشنایدر دارد که من نتیجه بهتری از آن می گیرم.»

اما "کندی" تمام وسایلی را که با آن ها کار می کند را عاملی برای تجربه شادی و هیجان می بیند، آن را یک چالش خلاقانه برای خارج شدن از محدودیت ها و حرکت به سوی جهات جدیدی در ماوراء خطوط همیشگی زندگی می داند.

تعدادی از آثار این هنرمند را در گالری ببینید.