ناتان الیوویرا (19 دسامبر 1928 - 13 نوامبر 2010) نقاش ، چاپخانه و مجسمه ساز آمریکایی بود که در اوکلند ، کالیفرنیا ، در والدین مهاجر پرتغالی متولد شد.
از اواخر دهه 1950 ، علاوه بر اینکه در صدها نمایشگاه گروهی در موزه ها و گالری های مهم جهان قرار گرفته است ، الیوریرا نزدیک به یک صد نمایشگاه انفرادی نیز حضور داشته است. وی استودیوی هنری را برای چندین دهه در کالیفرنیا آغاز کرد و از اوایل دهه 1950 هنگامی که در کالج هنر و صنایع دستی کالیفرنیا (در حال حاضر کالج هنر کالیفرنیا) در اوکلند تدریس می کرد. سپس ، پس از خدمت به عنوان یک هنرمند بازدید کننده در چندین دانشگاه ، او استاد استودیو آرت در دانشگاه استنفورد شد.
در سال 1999. به خاطر دستاوردهای هنری و فرهنگی وی ، به مقام برجسته "فرمانده" در "سفارش Infante D. Henrique" ، اعطا شده توسط رئیس جمهور پرتغال و دولت پرتغال اهدا شد.
در سال 2002 ، "هنر ناتان الیویرا" ، یک گذشته نگر مهم مسافرتی از اثر الیوریرا که توسط موزه هنر سن خوزه و مهمان سرپرستی پیتر سلز برگزار شد ، افتتاح شد. این نمایشگاه با تک نگاری به نام "ناتان الیوریرا" نوشته پیتر سلز با مقدمه ای از سوزان لانداور و مقاله ای از ژان مسر منتشر شده توسط دانشگاه مطبوعات کالیفرنیا منتشر شده است.
الیویه پس از جنگ جهانی دوم وارد سان فرانسیسکو شد و از دبیرستان جورج واشنگتن سان فرانسیسکو فارغ التحصیل شد. او در کالج هنر و صنایع دستی کالیفرنیا در اوکلند تحصیل کرد ، جایی که در سال 1951 مدرک BFA بدست آورد و در سال 1952 نیز یک MFA شد. در حالی که در CCAC شرکت می کرد ، یک دوره تابستانی هشت هفته ای را در نقاشی در کالج میلس گذراند که توسط اکسپرسیونیست آلمانی ماکس بکمان تدریس می شود. پس از فارغ التحصیلی ، الیوویرا در چندین دانشکده ، از جمله کالج هنرهای کالیفرنیا ، دانشکده هنرهای زیبا کالیفرنیا (امروزه موسسه هنری سان فرانسیسکو) ، دانشگاه شیکاگو ، UCLA و دانشگاه استنفورد هنر تدریس می کند.
الیویرا به خاطر تصویرگری از چهره های منزوی که به سبک بداهه نوازی شده اند ، شهرت اولیه خود را ایجاد کرد. با گذشت زمان ، افراد و سبکهای وی به طرز چشمگیری متفاوت می شدند زیرا تصاویر از حیوانات ، پرندگان طعمه ، سر انسان ، ماسک ، عکس های گوناگون و هنوز هم از اشیاء طلسم ایجاد می کرد. الیویرا همچنین مجموعه ای از "سایت ها" را تولید کرد که داستان یک فرهنگ اختراع شده با ویژگی های شومنی را روایت می کرد. بیشتر نقاشی های این هنرمند یا به صورت واضح و با رنگی است اما چهره های انسانی کاملاً ناب و یا آثار اکسپرسیونیستی انتزاعی است که مبهم با مناظر دریا است. دریا از سال 1959 ، در مجموعه موزه هنر هونولولو ، نمونه ای از این مناظر تقریباً انتزاعی است.