در لزوم استفاده کمتر از اینترنت و تلفن همراه

سال ها پیش بود مشکل تر

ارتباطات بین نسل بشر

آن زمان ها اگر کسی مثلا

بود دنبال شاعری چون من

باید از هر طریق بود امکان

رو می انداخت هِی به این و به آن

تا سر انجام توی این دنیا

یک نفر آشنا شود پیدا

سخت بود ارتباط با افراد

مانع و سد ز بس که بود زیاد

حال از دکتر و وکیل و مدیر

تا رییس فلان نهاد و وزیر

همه هستند حاضر و ناظر

داخل فیس بوک و توییتر

نخوری مطلقا به مانع و سد

بفشاری اگر که دکمه اَد

می شوی دوست با هنرپیشه

عوض صرف پول در گیشه

می دهی پُز که من به جان خودم

با «شریفی نیا» فِرِند شدم

شده‌ام آدمی مهم انگار

دیده پیج مرا «رضا گلزار»

یا در اوج مذاکرات اخیر

داده پاسخ به من جناب وزیر،

زیر کامنت من سه قلب و دو گل

پست کرده کنار یک سنبل

بی ادا و اصول تر شده اند

همه سهل الوصول تر شده اند      

این روابط که بین آدم ها

شده آسان و بیشتر همه جا

گرچه باشد رویه‌ای مرغوب

که کند یک وزیر را محبوب،

گرچه هستند با اهمیت

موقع کسب رای از ملت،

گرچه هستند لازم و واجب

نیست دیگر زیادی اش جالب

دیگر آدم ندارد آسایش

وقت خواب و نوشتن و ورزش

گر کنی با کسی زمانی قهر

پس زِ دستش کنی فرار از شهر

وانگهی توی چاه هم بروی

یا به مریخ و ماه هم بروی

بروی لاجرم به قبرستان

گم شوی در کویر و کوهستان

می کند خفت آن طرف درجا

در تلگرام و فیس بوک تو را

::

گرچه دارم عرایض بسیار

گوشی ام زنگ می زند انگار

پشت خطّی‌است از نیوجرسی

از توجه به صحبتم مرسی!