نیم نگاه: نیلوفر قادری نژاد

شاید در میان نقاشانی که متأثر از انقلاب آثاری آفریده اند، نزدیک ترین نگاه را به قادری نژاد، محمدعلی ترقی جاه داشته باشد که با اجرای تعدادی نقاشی، روایتگر برخی از وقایع انقلاب بود. از این رهگذر، بیشتر آثاری که توسط قادری نژاد در مورد نهضت به تصویر کشیده شده اند در قالب طراحی های تند و تک رنگ و با عناوینی مانند «صف نفت»، «شهید»، «انقلاب»، «شکنجه»، «اتحاد» و سه اثر «بدون عنوان» خود را نشان داده اند؛ آثاری که بیشتر با تکیه بر خط شکل گرفته اند، به دلیل امکانی که برای انتقال حسی نقاش فراهم می کند. از ین رو تا حدودی، نزدیکی دفرماسیون های بعضی از آثار او به نقاشی های هنرمندان انقلابی مکزیک و روسیه اجتناب ناپذیر است.

اما، تعدادی از آثار قادری نژاد چه آثاری که در فعالیت مشترک با استاد و همشاگردی اش اجرا کرده و چه آثاری که به صورت انفرادی خلق نموده است، ضمن داشتن برخی سادگی های خاص، پر از شور و حرکت اند. همچنان که اشاره شد، برای این هنرمند اتکاء بر نیروی بیانگر در قالب فرم هایی که بخش هایی از آنها به خط نزدیک هستند حائز اهمیت اند. به همین دلیل، طراحی های او بی تکلف و همراه با بداهه سازی است و به فضاهای سال های آغازین انقلاب نزدیک ترند و در آن ها هنرمند به هیچ وجه دغدغه های زیبایی شناختی و ساختار ندارد.

صف نفت(طراحی برای مطبوعات)، نیلوفر قادری نژاد، مداد روی کاغذ کاهی، 21×27 سانتیمتر، 1357

شهید، نیلوفر قادری نژاد، مداد کنته روی کاغذ کاهی، 1358

انقلاب، نیلوفر قادری نژاد با همکاری مسعود سعدالدین و هانیبال الخاص، رنگ و روغن روی دیوار دانشکده هنری زیبای دانشگاه تهران، 700×300 سانتیمتر، 1358

شکنجه، نیلوفر قادری نژاد، زغال روی کاغذ، 1358

اتحاد، نیلوفر قادری نژاد، آب مرکب روی کاغذ، 29×43 سانتیمتر، 1360

بدون عنوان، نیلوفر قادری نژاد، مداد کنته روی کاغذ کاهی، 28×36 سانیتمتر، 1358

بدون عنوان، نیلوفر قادری نژاد با همکاری نسرین افروز، رنگ و روغن روی دیوار، 1359

بدون عنوان، نیلوفر قادری نژاد، رنگ و روغن روی دیوار(خیابان جمهوری)، 800×200 سانتیمتر، 1358