تصویر برجسته تابلوی نقاشی «شام در امائوس» داستانی مهیج را بازگو می کند. مسیح را به صلیب بسته بودند، اما پس از مرگ دوباره زنده شد. دو نفر از حواریون وی که هنوز در شوک حوادث قبلی بودند؛ قدم زنان به سمت روستای امائوس میرفتند که غریبه ای به آنان پیوست. آنان برای شام در مهمانخانه ای در امائوس توقف کردند. فرد غریبه پیش از صرف شام، نان را متبرک کرد. در آن لحظه حواریون متوجه شدند که فرد غریبه کیست. او همان مسیح بود که مانند شام آخر نان را متبرک ساخته بود. این همان لحظه مهیجی است که کاراواجو در تابلوی خود ترسیم می کند و پشت واقع گرایی آن مملو از معانی نمادین است.
در این تابلو عناصر تصویری همچون صدف دو کفه ای، بازو و دست کوتاه نمایی شده، مسیح در حال متبرک کردن نان، داشتن جایی در میز، نقطه پرنور برجسته، میوه نمادین، دستهای زمخت روستانیی، سایه بالای سر مسیح و ... به چشم میخورد.
شام در امائوس، کاراواجو، رنگ و روغن روی بوم، 196×141 سانتیمتر، 1601، گالری ملی لندن
کتاب هنر مشروح، رابرت کامینگ، ترجمه سعید خاوری نژاد