اسماعیل امینی استاد دانشگاه و کارشناس حوزه ادبیات درباره وضع طنز گفت: امروز عدهای به جای استفاده از کمدی و خنداندن، مدام واژه طنز را فریاد میزنند در حالیکه تفاوت این دو را نمیدانند و از همین رو در پس تولیدات رسانهای شاهد گسترش اندیشه و عمق طنز نیستیم.
اسماعیل امینی استاد دانشگاه و کارشناس حوزه ادبیات درباره طنز امروز کشور گفت: امروز در حوزه طنز مکتوب، کتاب طنز و جلسات و محافل، وضع طنز خوب است، اما در رسانهها بهویژه رسانههای مجازی حال طنز اصلا خوب نیست. با نوعی عصبانیت مواجه هستیم، متاسفانه این عصبانیت در کتابهای تئوری هم جا باز کرده و عملا میگویند هدف طنز خالی کردن باد غرور دیگران است، در حالیکه طنز، دوستانه است و اصلا نه در پی گرفتن حال کسی است و نه میخواهد کسی را از میدان بهدر کند.
ما در برخی مسائل بهویژه در مطبوعات رسمی کشور شاهد فحاشی و هنجارشکنی به جای طنز هستیم، ممکن است لحن آرام باشد، اما عملا در حال فحاشی هستیم و این مسئله نه برای طنز و جامعه فرهنگی، بلکه برای یک مسلمان بسیار بد است. اصلا شایسته یک هنرمند نیست که بخواهد با فحاشی کاری از پیش ببرد. نباید اخلاق را قربانی خنداندن مردم کرد، باید بیاییم و بررسی کنیم که چگونه به موضوعات بپردازیم که در عین سردرگمی بتواند یک مسئله را در جامعه اصلاح کند و به نفع مردم باشد، از همین رو باید سطح توقع مردم را بالا ببریم تا حرف بد را پس بزنند.
این استاد دانشگاه درباره فیلم و تئاتر طنز نیز گفت: من اصلا اهل سینما تئاتر نیستم، ولی تولیدات اخیر را میدانم که شرایط خوبی ندارد. متاسفانه ما جای کمدی و طنز را جابهجا گرفتهایم. نمیدانم علتش چیست؟ شاید تصور میشود طنز بار معنایی بهتری دارد و یا کلاس کاری آن بالاتر است، در حالیکه اکثر آثار تولید شده کمدی است و رد پای طنز را نمیبنیم. طنز دارای یک اندیشه بنیادی و اساسی است، میخواهد حرفی جدی بزند، برای رفع مشکلات و معضلات حرف میزند، در حالیکه کمدی فقط جنبه خندیدن و سرگرمی دارد و عملا چیزی به انسان اضافه نمیکند.