کِته کُلویتز، به هیچ راه حلی جز انقلاب باور نداشت

نیاز/ سالهای 1893-1901/ چاپ نقش سنگی

"کِته کُلویتز"(Käthe Schmidt Kollwitz)، نقاشِ زن آلمانی، هدف اصلی اش از خلق چاپ نقش ها و طراحی های گیرایش، برانگیختن احساسات تماشاگر نبود. او عمیقا غمخوار بینوایان و ستمدیدگان جامعه بود و دلش می خواست از آنان حمایت کند.

این تصویر بخشی از یک مجموعه تصاویر مربوط به دهه 1890 را تشکیل می دهد که از نمایشنامه ای الهام گرفته شده است که به مصایب و بدبختی های کارگران نساجی سیلزی در دوره بیکاری و طغیان اجتماعی می پردازد. در واقع، صحنه کودک در حال احتضار در نمایشنامه نیامده است، ولی می تواند بر سوزناکی داستان بیفزاید. هنگامی که داوران به این مجموعه برای دریافت مدال طلا رای دادند، وزیر مسئول وقت به امپراتور توصیه کرد که از قبول نظر داوران خودداری ورزد، «به دلیل آن که موضوع این اثر و عرضه داشت ناتورالیستی آن، یکسر فاقد عناصر آرام کننده یا آشتی جویانه است». البته این دقیقا همان چیزی بود که "کُلویتز" می خواست. او به هیچ راه حلی جز انقلاب باور نداشت.