"نائوم بی سنیل" درباره تابلوی ایمان می گوید: در معابد کاتولیکی مکزیک، مردم برای پوشاندن تصاویر مقدس، شکل های فلزی ای از قلب، چشم و دیگر بخش های بدن انسان مثل دست ها، بازوها و پاها را به آن ها سنجاق می کنند. این شکل ها را معجزه می نامند. و مردم در محراب ها اشیای شخصی و نقاشی های کوچکی را جای می دهند که عمدتا روی ورقه های فلزی صورت می گیرد. این ها را «اکس ووتو» می گویند، چون گویای سپاس در قبال حاجت هایی هستند که برآورده شده است. همچنین، مظاهر ایمان هستند. عنوان اثر من "ایمان" است که الهام گرفته از این محراب هاست.
«اکس ووتوها» نقاشی های کوچکی بودند- اغلب روی ورقه های فلزی (لامینا) یا چوبی- که اهمیت شفاهای معجزه آسایی را نشان می دادند که از این عنایت خدایی برخوردار شده بودند. این ها، به همراه نسخه بدلی فلزی از عضو شفا یافته ی بدن، به محراب قدیس حامی اهدا می شد.
برای بسیاری از بیننده ها در کنار هم قرار گرفتن چهره نگران مسیح و روبان ها و قلب های فلزی ممکن است به این معنا باشد که یگانه امکان موجود، درد مشترک و همدردی است، و این که همین احساس مشترک به رنج انسانی معنا و هدف عمیق می بخشد.