نیم نگاه: ناصر پلنگی

کوچ، ناصر پلنگی، رنگ و روغن روی بوم، 200× 300(دو لته)، 1356

ابتدای انقلاب، ناصر پلنگی با تابلوی "کوچ"در نمایشگاه حسینیه ارشاد با تعدادی از هنرمندان انقلابی همراه شد. تابلوی "کوچ" با بیانی اکسپرسیونیستی به معضلات و مشکلاتی اشاره دارد که پس از انقلاب سفید 1341 و برچیده شدن نظام ارباب و رعیتی، روستاییان و کشاورزان را به مهاجرت به شهرها واداشت. این اثر از نظر بیان اکسپرسیونیستی و فضاهای تاریک و در هم تنیده شده عناصر بصری به طور کامل با دیگر آثار پلنگی که در سالهای بعد آفرید متفاوت است. پس از آن و به ویژه در طول جنگ، آثار پلنگی بیانگری های نیمه تغزلی و شرق مآبانه یافت و به ویژه با توجه به گرایش و اعتقاد او به جایگاه خط در بیانگری بصری نقاشی، تابلوهایش با اتکاء به خطوط و در مواردی سطوح رنگین شکل گرفت.

یاثارالله, ناصر پلنگی, رنگ و روغن روی بوم، 100×300، 1359

شاخص ترین اثر پلنگی که بیش از دیگر آثارش در دوران انقلاب با اقبال مواجه شد تابلوی "یا ثارالله" است؛ پیکری سپید و بدون سر در فضایی قرمز و مه آلود که پرنده ای در مقابل آن حکایت از روحی است که با ورود به عالمی دیگر اوج می گیرد. ترکیب کلی اثر همچون پیکره های خونین در زمینه، شمشیر آویخته و نبودن سر، تداعی کننده واقعه خونین عاشورا است که با بیانی نیمه شرقی، پر از ابهام عارفانه است.

حرم کجاست، ناصر پلنگی، رنگ و روغن روی بوم، 190× 290، 1366

همین ابهام در اثر "حرم کجاست" نیز قابل مشاهده است. وی در همین رابطه و با ترکیب مضمون شهدای انقلاب و ترکیب آن با افق شهدای کربلا اثر "مرثیه" را آفرید که مانند اکثر تابلوهای پلنگی پر انرژی است. پلنگی از جمله نقاشانی است که مضامین آثار خود را تا زمان نگارش این مطالب با توجه به مسائل جنگ و موضوعات و مفاهیم دینی انتخاب می کند؛ هر چند، همواره واقعه جنگ به دلایل متعددی از جمله حضور مستمر و متناوب این نقاش در مناطق جنگی، حضور پررنگ تری در آثار او داشته است.

مرثیه، ناصر پلنگی، رنگ و روغن روی بوم، 200 × 300، 1361