سیب زمینی خورها، کارگرانی خسته که عصرانهٔ ساده خود را می‌خورند

The Potato Eaters/ سیب زمینی خورها/ 1885/ رنگ و روغن روی بوم/ 82 در 114 سانتی متر/ محل نگهداری: موزه ون گوگ، آمستردام

تابلوی "سیب زمینی خورها" اثر"ون گوگ" نقاشِ مشهورِ هلندی است. ون گوگ علاقمند بود دهقانان را همانطور که واقعا بودند نشان دهد. او به طورعمدی مدلهای زمخت و زشت را برای این تابلو انتخاب کرد تا حس رنج و درد و بی عدالتی را راحت تر در چهره این افراد نشان دهد، در واقع چهره سیاه و زشت فقر در چهره این انسان ها منعکس شده است. کارگرانی که تنها خوراکشان سیب زمینی است.

"ون گوگ" درباره این تابلو می گوید: "این مردم، کارگرانی هستند که غذای خود را صادقانه و با زحمت فراوان به دست آوردند. من می خواستم تابلویی کاملا متفاوت از مردم متمدن اطرافم ترسیم کنم، از کسانی که تکه ای سیب زمینی را در زیر نور یک چراغ ضعیف با عشق می خورند، غذایی که با سختی و کندن زمین به دست آورده اند".

  ون گوگ این اثر را در پاسخ به کمک‌ها و حمایت‌های برادرش تئو به عنوان یک شاهکار هنری برای او فرستاد. اما این اثر که تمام امیدها و آرزوهای نقاش جوان در آن نهفته بود، خیلی کمتر از آن چیزی که انتظارش را داشت به موفقیت رسید.

در اینجا ما شاهدیم که ون گوگ زندگی ساده‌ای را می ستاید که اساسش رابطه مستقیم با طبیعت است. چیزی که این تصویر را متمایز می‌کند سادگی تکنیک ون گوگ است که به اثر یک حالت ناپختگی می‌دهد و هم‌زمان به روستاییان یک حیات طبیعی پر جوش و خروش می‌بخشد و تمایل و شوق مهار نشدنی هنرمند را به موضوعش نشان می‌دهد.

دست و انگشتان زمخت، چهره‌های چروکیده برجسته، تاهای پر از چین لباس‌ها، تیرهای سقف که بیرون زده است، یک ساعت دیواری و یک نقاشی از به صلیب کشیدن مسیح، که بیشتر به نظر می‌رسد به دیوار کوبیده شده باشد تا اینکه آویزان شده باشد، همه چیز در تصویر منجر شده است-با وجود آرامش این صحنه، کارگران خسته که عصرانهٔ ساده خود را می‌خورند، حالتی نورانی دارند. نشان‌های دستخوش هیجان ون گوگ که شور و اشتیاق بی وصف او را القا می‌کند، حضور فیزیکی پر رنگ روستاییان را تقویت می‌کند.

اتودهایی برای تابلوی سیب زمینی خورها