محمود حبیبیکسبی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری درباره شخصیت و اثربخشی شهید مرتضی آوینی بر هنر انقلاب اسلامی گفت: شهید مرتضی آوینی نماد کامل هنرمند کامل و انقلابی است. در عرصه کاری خود به یک فرم و قالب هنری بسنده نمیکرد و اگر توانایی و موقعیت لازم برای مستندسازی مناسب میدید، دل به دریای جبههها میزد و همانطور که میدانیم دوربین به دست سالهای پیاپی مستند میساخت.
او نشریه موفق سوره را راهاندازی و سبب جریانسازی در عرصه فرهنگ و هنر شد. افراد بسیاری را با علم، گفتار و کردار پسندیده خود تربیت کرد و مهمترین ویژگی شخصیتی او پیشتاز بودن در میدان جنگ بود.
وی درباره مشکلات و چالشهایی که از لحاظ کمی و کیفی برای تولید آثار هنر انقلاب وجود دارد بیان کرد: ادبیات انقلاب همانند خود انقلاب اسلامی پرفراز و نشیب بوده، ولی در عرصه ادبیات انقلاب بهویژه شعر در این چهل سال به نسبت سدههای پیشین به جایگاه خوبی رسیدهایم. شعر متعهد در طول هزار سال ادبیات اسلام از لحاظ کمی و کیفی به مانند قریب به ۴۰ سال اخیر نبوده است و باید به این نکته توجه شود که شعر انقلاب در شاعران نسل اول و دوم انقلاب که شعر انقلاب را درک کرده و در اتفاقات تاریخی آن دوران موثر بودند، منحصر نشده است.
وی افزود: شاعران دهه ۷۰ که پس از جنگ چشم به جهان گشودند و برای دفاع مقدس، انقلاب و امامی که آن را ندیدهاند جدا از موضوعات و سوژههای اصلی انقلاب در عرصه محتوایی بسیط شعر انقلاب که تمام مضامین متعهدانه در آن میگنجد شعر سرودهاند، در عرصه هنر و شعر انقلاب گوی سبقت را از شاعران دهههای پیشین ربودهاند و همین نشاندهنده جریان زاینده، پاینده و بالنده ادبیات انقلاب است.
این شاعر و پژوهشگر جوان با اشاره به نقاط کم توجه در گذشته هنر و شعر انقلابی عنوان کرد: یکی از عرصههای قابل بحث و گفتوگوی دهه اخیر، ترجمه شعر معاصر ایران به زبانهای زنده دنیا است که به صورت محدود به آن پرداخته شده است و در جهان اگر بحث ادبیات ایران شود بهجز حافظ، سعدی، مولانا و خیام شاید فروغ را بشناسند.
وی ادامه داد: در حق شاعران معاصر و پس از انقلاب اجحاف شده؛ زیرا شعر آنها به جهانیان معرفی نشده است، در حالیکه شعر پس از انقلاب به دلیل لحاظ کردن دغدغههای انسانها در پس مرزها نمیگنجد و میتواند مخاطبان جهانی داشته باشد و اگر نهضت ترجمه در شعر انقلاب به وقوع بپیوندد میتواند دریچههایی به سوی عرصه ادبیات و شعر انقلاب بگشاید.
کسبی درباره نقاط قوت و ترقی ادبیات فارسی در عصر کنونی توضیح داد: در زمانهای گذشته با گذشت قرنها شاهد ابداع سبک و قالبهای جدید بودیم، اما در چهل سال اخیر با صنعتی شدن جهان و پیشرفت در عرصه شعر، چندین قالب شعری ایجاد شده که جدا از ماندگاری قالبها مسئلهای قابل توجه است. شاعران کنونی از لحاظ خلاقیت، نوآوری و پیشرو بودن در عرصه هنر و ادبیات انقلاب از شاعران قرنهای گذشته پیشی گرفتهاند.
وی درمورد نقاط ضعف ادبیات انقلاب هم عنوان کرد: مهمترین نقطه ضعف ادبیات فارسی ورود زبان مجازی به زبانحقیقی و فاصله گرفتن از ادبیات اصیل فارسی است.