لذت خلق یک نشانه - میثم اشعری

« در حال حاضر بیشتر سفارش‌هایم در زمینه‌ طراحی نشانه و هویت سازمانی است. از طراحی نشانه خیلی لذت می‌برم، برای هر نشانه‌ای که به من سفارش داده می‌شود، ابتدا در مورد موضوعش تحقیق می‌کنم، با کارفرما مفصل در مورد کارش و نظراتی که دارد صحبت می‌کنم. بعد شروع به ایده پردازی و ساخت یک اتمسفر ذهنی در مورد پروژه می‌کنم و در آن به فضا، رنگ‌ها و فرم‌هایی که برای کار نیاز است میرسم.

مثلا در پروژه ای بر اساس موضوعی که دارد، به فرم مربع با گوشه‌های نرم و رنگ سبز چرک با حس جدی و فونت سریف دار می رسم و بر این اساس یک کاراکتر خلق می‌کنم. در حقیقت برای هر پروژه‌ای یک کاراکتر می سازم. بعد از اتود زدن که همیشه با مداد است، سراغ ایده‌ بعدی می روم و همان روند را تکرار می کنم.

سعی می‌کنم برای هر پروژه حدود ۵ تا ۱۰ ایده مختلف داشته باشم. بعد از پایان اتود زدن با جستجو در اینترنت، بررسی می‌کنم تا ایده تکراری را طراحی نکرده باشم. معمولا هنگام اجرای هر کدام از اتودها، آن ها را گسترش می دهم. طوری که گاهی هر کدام تبدیل به ۱۰ اجرا می شوند. همه‌ را به صورت سیاه و سفید اجرا می‌کنم و در نهایت از بین تمام اتودها که معمولا بین ۵۰ تا ۱۰۰ عدد می شود ۱۰عدد را انتخاب و شروع به رنگ‌آمیزی می کنم. بعد از انتخاب رنگ، درصورت احتیاج، مشغول طراحی نشانه‌نوشته می شوم.

بعد از تست‌های مختلف برای هم‌نشینی نشانه و نشانه‌نوشته در کنار هم برای هر ایده، یکی از آن ها را انتخاب و در نهایت به حدود ۱۰ نشانه و نشانه‌نوشته نهایی می‌رسم. این کار را بی‌رحمانه در مورد زحماتی که کشیده ام انجام می دهم و با وسواس و دقت زیاد، نشانه‌های نهایی را برای پرزنت به سفارش‌ دهنده آماده می‌کنم.»