آرمان؛ آثار خیالی و صنعتی و ماهی گیری با نیزه

آرمان؛ آثار خیالی و صنعتی و ماهی گیری با نیزه
"آرمان" مانند خیلی‌ها، درمورد نظریه‌های سنتی دربارهٔ هنر به تحقیق پرداخت. همه کارهای او خیالی و صنعتی است. او خیال‌پرداز بود و به طور خستگی‌ناپذیری روی آثارش کار می‌کرد.
شنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۷ - ۱۰:۵۶
کد خبر :  ۳۴۳۳۷

 

آرمان در کارگاهش

 

آرماند پیر فرناندز (Armand Pierre Fernandez)، هنرمند آمریکایی متولد سال 1928؛ در سال 2005 از دنیا رفت.او در نیس، فرانسه متولد شد و به آمریکا مهاجرت کرد. "آرمان" به عنوان یکی از مهم‌ترین هنرمندان شی‌گرای بین‌المللی و عضوی از نئورئالیسم (نوواقع‌گرایی) شناخته می‌شود. او یک هنرمند تجربی و پرکار بود. شهرت "آرمان" بیشتر به خاطر هنر اوست هرچند او یک زمانی استاد جودو، ماهیگیر با نیزه و یک گردآورنده اشیاء عتیقه نیز بود.

"آرمان" مانند خیلی‌ها، درمورد نظریه‌های سنتی دربارهٔ هنر به تحقیق پرداخت. همه کارهای او خیالی و صنعتی است. او خیال‌پرداز بود و به طور خستگی‌ناپذیری روی آثارش کار می‌کرد. او همهٔ شیوه‌ها را به کار می‌برد، از جمع‌آوری گرفته تا طراحی، نقاشی، مجسمه، ریخته‌گری و حتی چیدمان‌ها و پیشامدها. او از دادا تأثیر پذیرفت و روی هنر مردمی یا پاپ‌آرت تأثیر گذاشت.

در اوایل کار حرفه‌ای، معلوم بود که هدف آرمان از جمع‌آوری تعداد زیادی از اشیاء مشابه، مانند: تیوب‌های رنگ، ساچمه‌ها (توپ‌های فلزی)، قطعات یدکی اتوموبیل، ادوات موسیقی، قلم‌موهای نقاشی، طرح‌های مهرخورده، این بود که به عنوان بخشی معنادار از هنرش باقی بمانند. در ابتدا بیشتر توجه آرمان به نقاشی‌های انتزاعی حاصل از جمع‌آوری مهرهای پستی بود و تنها زمانی که عکس‌العمل مخاطبان را نسبت به مجموعه جمع‌آوری شده‌اش مشاهده کرد، به قدرت چنین کارهایی کاملاً پی‌برد.

آرمان در ۱۹۶۴ در فیلمی مستند از اندی وارهول با عنوان «شام در دیلیز» حضور یافت. او دو اثر از کارهای وارهول را خریداری کرد که آنها را در ساتبیز، حراجی مجموعهٔ اندی وارهول در می ۱۹۸۸ به فروش گذاشت.

آرمان درست بعد از اولین نمایشگاهش در کوردیر اکسترم، شیفتهٔ مناظر نیویورک شد و در آنجا اقامت گزید. در ۱۹۷۳ او یک شهروند آمریکایی شد. آرمان در نیویورک، ابتدا در هتل چلسا و سپس در استودیوهای رسمی‌اش، جمع‌آوری‌هایش را آغاز کرد، که محتوای آنها شامل ابزار، ساعت‌های مچی و دیواری، مبلمان، قطعات یدکی اتومبیل، جواهرات، و البته ادوات موسیقی در قطع‌های گوناگون بود. ادوات موسیقی به ویژه برنجی و زهی، به یک جزء اصلی در کارهای عمدهٔ آرمان تبدیل شدند. شاید به خاطر علاقهٔ پدرش به ویولون‌سل بود که او را مورد تأثیر قرار داده بود، یا علاقهٔ شخصی خودش به اشکال مغلوب نشدنی ادوات موسیقی بود که وی را به ایجاد کارهای بیشماری با زمینهٔ موسیقی و در رسانه‌های گوناگونی مانند مرکب و برنز سوق داد.

تعدادی از آثار این هنرمند را در گالری ببینید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ارسال نظر