این نمایشگاه که تا ۱۵ آبان ماه مهمان خانه هنرمندان ایران است، روایتگر قصههایی است که میتوان در قالب تصاویر، ردپایشان را در کتابهای درسی یا کتاب قصهها پیدا کرد و شاید همین حس نوستالوژیک تابلوهای خوشرنگ هم بتواند حضور بازدیدکنندگانی از اقشار و سنین مختلف را در این نمایشگاه توجیه کند.
البته تصویرگری کتاب در کشور ما سابقهای دیرینه دارد که در این میان عمر تصویرگری نوین کتابهای کودک و نوجوان به ۵۰ سال میرسد. این هنر نوین به مرور زمان و به همت نهادهایی همچون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، انتشارات فرانکلین و برخی ناشران بخش خصوصی، به صورت جدی و حرفهایتری در سالهای اخیر دنبال شده است.
بر همین اساس هم نخستین نمایشگاه تصویرگران کتاب کودک در سال ۱۳۶۸ برگزار شد و برگزاری نمایشگاههای دیگری از این دست در سالهای بعد باعث شد تا زمینه همکاری تصویرگران با ناشران بیش از پیش فراهم شود. در ادامه همین رویکرد بود که انجمن تصویرگران نیز از سال ۸۲ نیز به عنوان موسسهای غیردولتی و با اهداف اصلی کمک به توسعه و ارتقای سطح کیفی تصویرگری کتاب کودک و ایجاد شرایط مطلوب شغلی برای تصویرگران آغاز به کار کرد.
امسال نیز در پانزدهمین سال تاسیس این انجمن، نمایشگاه «من یک تصویرگر هستم» قرار است بعد از خانه هنرمندان تهران، تا اسفند ماه سال جاری مهمان استانهای دیگر هم باشد.
علی بوذری، مدیر انجمن تصویرگران ایران درباره اقبال عمومی از نمایشگاه «من یک تصویرگر هستم»، گفت: نمایشگاه سالانه انجمن تصویرگران در واقع نمایشگاه آثار اعضای این انجمن است. فکر میکنم استقبال خوبی از نمایشگاه امسال صورت گرفت و این استقبال را میتوان از حضور زیاد مردم در مراسم افتتاحیه نیز متوجه شد که با وجود تعطیلیهای زیاد در آن هفته باز هم در مراسم افتتاحیه شرکت کرده بودند. این موضوع نشان میدهد که این نمایشگاه توانسته است در سالهای اخیر به مرور جای خود را میان مردم باز کند.
مدیر انجمن تصویرگران ادامه داد: یکی از وظایف اصلی انجمن این است که تصویرگران را معرفی کنند که برای این موضوع هم برنامههای زیادی را در نظر داریم که یکی از آنها همین برگزاری سالانه نمایشگاه است. این نمایشگاه فرصتی است که هم هنرمندان با هم آشنا شوند و هم اینکه ناشران بتوانند کارها را ببینند و در صورت تمایل با تصویرگران ارتباط برقرار کنند. در واقع این یک فرصت مطلوبی برای تصویرگران است که آثار جدیدشان را نشان بدهند.
او همچنین درباره قیمتگذاری برخی آثار ارائه شده در نمایشگاه «من یک تصویرگر هستم» و شاخصهایی که برای این قیمتگذاری در نظر گرفته شده است، اظهار کرد: برای اولین بار است که امسال برخی آثار برای فروش گذاشته شدهاند که قیمتها هم توسط خود هنرمندان ارائه شده است و ما هیچ دخالتی نداشتهایم. امسال به این نتیجه رسیدیم که درست است که کار تصویرگری برای مدیا خلق میشود، اما میتواند به عنوان یک اثر هنر زیبا نیز به فروش برسد. تا آنجا که من در جریان قرار دارم، اتفاقا بسیاری از آثار قیمتگذاری شده نیز تاکنون به فروش رسیدهاند.
این مدرس تصویرسازی همچنین درباره برخی از آثار ارائه شده در نمایشگاه «من یک تصویرگر هستم» که به نوعی تداعیکننده خشونت هستند و در پاسخ به این پرسش که آیا این آثار مناسب گروه کودک و نوجوان است، گفت: ما هیچ محدودیتی برای ارائه آثار نداشتیم و هیچ الزامی وجود ندارد که آثار ارائه شده حتما برای گروه کودک و نوجوان خلق شده باشند. از سوی دیگر برخی از تصاویر ارائه شده نیز به این صورت بوده است که هنرمند به داستان یا موضوعی علاقهمند بوده و روی آن تصویری کار کرده است.
بوذری همچنین درباره نمایشگاه «نشان آبان» که همزمان با نمایشگاه «من یک تصویرگر هستم» برگزار شده است، توضیح داد: این نمایشگاه در واقع نشان حرفهای انجمن تصویرگران است که هر سال در چهار بخش «نام بزرگ»، «نام آشنا»، «نام نو» برای تصویرگرانی که افق جدیدی را در این عرصه باز کردهاند و «نام همراه» به چهار شخص اهدا میشود. سال آینده از آثار تصویرگرانی که این نشان را دریافت کردند، نمایشگاهی تحت عنوان «نشان آبان» برگزار میکنیم. بر همین اساس امسال گزیده آثار فرشید مثقالی، بهزاد غریبپور و عاطفه ملکیجو ارائه شده است.