کلاس های آموزشی نقاشی کودک در تابستان 1397 از سوی واحد آموزش و پژوهش در خانه هنرمندان حوزه هنری با تدریس منیره نادری آغاز شد.این کلاسها با استقبال خوب خانوادهها روبه رو شد. منیره نادری مدرس این کارگاه نقاشی سا لهاست که در زمینه نقاشی کودک فعالیت میکند او فارغ التحصیل رشته نقاشی است و زمان زیادی را برای پرورش کودکان گذاشته و موفقیت هایی در این زمینه کسب کرده است. خانم نادری همچنین تا کنون چندین نمایشگاه نقاشی کودکان در حوزه هنری برگزار کرده که با استقبال خوب مخاطبان روبه رو شده است.به بهانه برگزاری کلاس های نقاشی کودک در حوزه هنری با او به گفتگو نشستیم.
از چه سالی آموزش را به صورت حرفه ای در زمینه نقاشی کودک آغاز کردید؟
از سال ۱۳۸۱ در دوران دانشجویی در مقطع کارشناسی در تهران شروع به کار کردم و از سال ۱۳۸5 به طور رسمی و تخصصی در شهرکرد شروع به کار کردم.
استقبال از کلاس های نقاشی کودک شما در خانه هنرمندان چگونه بوده است؟
استقبال در خانه هنرمندان شهرکرد خوب بود؛ لازم است از ریاست محترم حوزه هنری استان ، جناب آقای شیروانی ، جناب آقای آل معصوم و جناب آقای بنی طالبی که در برگزاری کلاس ها بسیار زحمت کشیدند تشکر کنم؛ چرا که بدون حمایت این سروران امکان برگزاری کلاسها میسر نمیشد.
جهان آموزش نقاشی کودکان را چگونه می بینید ؟
متاسفانه نقاشی کودک اکثر اوقات جدی گرفته نمیشود و صرفا به عنوان کلاسی جهت پر کردن اوقات فراغت کودکان است؛ در حالی که می توان به جرات به این مسئله اشاره کرد که با آموزش نقاشی نه تنها می توان توانایی ترسیم ذهنیات و خلاقیت کودکان را پرورش داد بلکه میتوان به آنها رفتارصحیح آداب اجتماعی و همچنین مسائل علمی را آموزش داد.چرا که تصویر برای کودکانی که قادر به خواندن و نوشتن نیستند بیانگر و در فهم کودکانی که خواندن و نوشتن میدانند مؤثر است.
رابطه آموزش با اعتماد به نفس و خیال پردازی کودکان چگونه است ؟
آموزش صحیح نقاشی به کودکان رابطه مستقیم با اعتماد به نفس و خیال پردازی کودکان دارد . چرا که کودکان ذهنیات فعال و تخیلات فراوانی دارند که گاهی اوقات به دلیل نداشتن توانایی ترسیم صحیح این تخیلات و ذهنیات در پیله خفه می شود و نمی توانند ذهنیات و درونیات خود را به راحتی پرواز دهند.پس آموزش صحیح به آنها میتواند کمک شایانی در تبدیل این تخیلات به واقعیت تصویری کند.
این هنرمندان آزاد را چگونه با بعضی قواعد ضروری آشتی می دهید؟
باید توجه داشت که آموزش نقاشی به کودکان قوانین و ظرافتهای خاصی دارد که این قوانین باید زیرکانه توسط مدرس اعمال شود تا جایی که انگیزه و آزادی خلق اثر را از کودک نگیرد.
اصلا میان خیال کودکانه و قواعد بزرگترها در نقاشی صلح برقرار می شود؟
میان خیال کودکانه و قواعد بزرگترها زمانی آشتی برقرار میشود که بزرگترها به کودک درون خود رجوع کنند ؛ با چشمان یک کودک به نقاشی ها نگاه کنند و تواناییهای آن گروه سنی را در نظر بگیرند. و این زمان است که بزرگترها می توانند درک کنند که چرا درختان کودکانشان صورتی ست ؛ یا کوه ها به رنگ زرد و آدم ها به رنگ قرمز است . خوشبختانه باید عرض کنم: در این چند سال فعالیت حرفه ای خودم در زمینه نقاشی کودک متوجه تغییر دیدگاه و انتظارات والدین از کودکان شدم و این خود نوید بخش آیندهای درخشان برای نقاشی کودک است.
با شروع تابستان شاهد آن هستیم که کلاسهای نقاشی همچون قارچ بی رویه رشد می کنند و توسط افراد غیر متخصص در امر نقاشی کودک اداره می شوند. چگونه می توان کودکان را از آسیب این کلاس ها در امان نگاه داشت ؟ جلو گیری از این بی برنامه گی وظیفه صنفی چه کسی است ؟
متاسفانه این مساله یکی از دغدغههای شخصی من هم هست. که چرا باید افرادی غیر متخصص در امر آموزش نقاشی کودکان فقط از جهت اینکه مخاطبانشان افراد کم سن و سال و بی تجربهای هستند تن به چنین کاری دهند . البته ناگفته نماند از نظر من خانواده این کودکان بیشتر از افراد غیر متخصص مقصر و مسئولند.چرا که آسیب جدی به خلاقیت کودک وارد می کنند و چه بسا گاهی اوقات به دلیل آموزش نادرسست به جز بی علاقهگی موجب کم شدن اعتماد به نفس کودکان می شود.
آیا کلمه ای بهتری برای کار با کودکان غیر از کلمه آموزش وجود دارد ؟
ایجاد انگیزه و علاقه.
خروجی این کلاس چه بوده است؟
من همیشه از خروجیها راضیام و امیدوارم نظر خانوادهها نیز چنین باشد.
آخرین حرف که وجود ندارد، اما مایلیم گفتگویمان با حرفهای دلخواه شما در مورد نقاشی کودک و نقاشی ایران پایان بپذیرد.
به امید اینکه نقاشی کودک نه صرفاً به عنوان یک هنر یا پرکردن اوقات فراغت بلکه به عنوان راهی برای تخلیه روحی و روانی کودکان ؛ انگیزهای برای خلق ذهنیات و تکنیکی برای پردازش خلاقیت کودکان باشد.