مجموعه ای از آثار عکاسی و نقاشی آبستره کانسپت گرهارد ریختر «Gerhard Richter»

گرهارد ریشتر ( 9 فوریه 1932) یک هنرمند آلمانی است. ریشتر نقاشی انتزاعی و همچنین عکسهای واقعی و همچنین عکس ها و قطعات شیشه ای را تولید کرده است.

در اوایل دوران کار او نقاشی دیواری (Communion with Picasso، 1955) برای آشپزی آکادمی هنر خود را به عنوان بخشی از خود B.A. یکی دیگر از نقاشی های تحت عنوان "شادی زندگی" با عنوان "Lebensfreude" در موزه بهداشت آلمان برای دیپلم خود پیگیری شد. این در نظر گرفته شده بود که اثر "شبیه به کاغذ دیواری یا پرده ای" ایجاد کند.

هر دو نقاشی برای دلائل ایدئولوژیک نقاشی شده بودند پس از آنکه ریچرر دو ماه قبل از ساختن دیوار برلین در سال 1961 از شرق به غرب آلمان فرار کرد. بعد از پیوستن آلمان دو "پنجره" از نقاشی دیواری، شادی زندگی (1956) در راه پله کشف شد از موزه بهداشت آلمان، اما بعدها پس از آن تصمیم گرفت که موزه را به اصل 1930 بازگرداند. از سال 1957 تا سال 1961، ریشتر به عنوان یک کارآموز کارشناسی ارشد در آکادمیک مشغول به کار شد و کمیسیون های دولت آلمان شرقی را به عهده گرفت.

در طول این مدت، او به شدت در نقاشی های نقاشی مانند Arbeiterkampf (مبارزه کارگران)، در نقاشی های نفت (به عنوان مثال پرتره از بازیگر زن شرقی آلمان Angelica Domröse و اولین همسر رمتر Ema)، در پرتره های مختلف و در پانوراما از درزن با نام خنثی Stadtbild (Townscape، 1956).

هنگامی که او به آلمان غربی فرار کرد، ریچر در دانشکده هنر دوسلدورف زیر کارل اتو گتز با سیگمار پلک، ورنر هیلیسینگ، هال شولت، کونو گونچیر، هانس ارهارد والتر، کنراد لوگو و گوتهارد گرابنر شروع به مطالعه کرد. با Polke و Konrad Fischer (de) (نام مستعار Lueg) او اصطلاح Kapitalistischer رئالیسم (رئالیسم سرمایه داری) را به عنوان ضد سبک از هنر، تصدیق مختصر تصویری از تبلیغات معرفی کرد. این عنوان همچنین به سبک واقع گرایانه هنر شناخته شده به عنوان رئالیسم سوسیالیستی، و سپس دکترین هنر رسمی اتحاد جماهیر شوروی اشاره داشت، اما همچنین بر نظریه مصرف هنر سرمایه داری غربی تأکید داشت.

ریشتر در Hochschule für bildende Künste هامبورگ و کالج هنر و طراحی نوا اسکوشیا به عنوان استاد بازدید می کرد؛ او در سال 1971 به Kunstakademie دوسلدورف بازگشت، جایی که او بیش از 15 سال استاد بود.

در سال 1983، ریشتر از دوسلدورف به کلن رفت، جایی که او هنوز هم زندگی می کند و امروز کار می کند. در سال 1996، او به یک استودیوی طراحی شده توسط معمار تیس مارادو نقل مکان کرد. با مبلغ 700 میلیون یورویی، مبلغ ریختار 220 در صد از 10000 شخص ثروتمند و خانواده های آلمان در سال 2017 توسط مجله مدیریت کسب و کار ماهانه در سال 2017 رتبه بندی شد.