کارگاه دونالد جاد
"دونالد جاد" Donald Judd یک هنرمند مینیمالیست اهل ایالات متحده آمریکا بود.
"جاد" در کارش به دنبال آناتومی و شفاف سازی اشیای ساخته شده و فضای ایجاد شده به وسیله آنها بود او در نهایت توانست نمایشی دموکراتیک و دقیق بدون سلسله مراتب ترکیبی ارائه دهد. او اثری ارائه داد که مینیمالیسم را به چالش کشید. با این وجود او از طرفداران پیشرو در زمینه مینیمالیسم شناخته میشود و مهمترین نظریهپرداز در نوشتههایی همچون Specific Objects میباشد.
"دونالد جاد" خودش را یک مجسمه ساز نمی دانست. در1956 در مقاله ای که به عنوان مانیفستِ غیر رسمی جنبش مینیمالیسم شناخته شد، او علایقش را به نقاشی و مجسمه سازی که معنایش بعدها درک شد بیان می کند. چیزی که برای او محوریت داشت «فضای حقیقی» یا فضای سه بعدی بود. آثار او مانند نقاشی به دیوار آویخته می شوند، اما ویژگی های یک مجسمه را دارند. به علاوه، این آثار ساده اند که این البته ویژگی بنیادی هنر مینیمال است. با این حال سادگی آن ها نکته ای ساده و قابل چشم پوشی نیست و تنها مُهر تاییدی است بر مسایل اساسی این جنبش. "رابرت موریس" یکی از پیروان«مینیمال جاد»، می گوید: «سادِگی شکل ها لزوما سادگی یک کار و به دست آوردن یک تجربه ی ساده را نمی رساند. شکل هایی که به وحدت رسیده اند نشان دهنده ی ضعف روابط نیستند، بلکه تمامی آن ها را به بهترین شکل در بر دارند.»
طی دههی ۱۹۶۰ به تدریج سطحهای ساختههای هندسی جاد، ضمن آن که باز هم هیچ نشانی از شیوهی خاص او نداشت، بسیار زیبا و آراسته شد، به طوری که بازشناختن سازندهی این آثار، به رغم ظاهر هویتشان، به آسانی ممکن بود.
"دونالد جاد" نام اشیاء مشخص را برای آنها انتخاب کرده بود. به گفته وی «لزومی ندارد اثر دارای ویژگیهای زیادی برای جلب توجه،مقایسه یا تجزیه و تحلیل تک تک عناصر و تفکر و تامل باشد. آنچه جذابیت دارد، خود اثر و به صورت یکپارچه و مجموعه ویژگیهای آن است. آثار من نه نقاشی بوده و نه مجسمه، بلکه اشتباه این است که نقاشی را صفحهای صاف و مستطیل شکل میدانند که بر دیوار نصب شده است. »
بدون عنوان/ 1968/ فولاد ضد زنگ و پلکسی گلاس
بدون عنوان/ 1965
بدون عنوان/ 1964
بدون عنوان/ 1972/ آلومینیوم آنادایز شده
بدون عنوان/ 1963
بدون عنوان/ 1990
بدون عنوان/ 1993