نوبو سکاین (Nobuo Sekine) متولد 1942، یک مجسمه ساز ژاپنی است که در حال حاضر در توکیو، ژاپن و لس آنجلس کالیفرنیا زندگی می کند.
او یکی از اعضای کلیدی مونو-هات، گروهی از هنرمندان است که در اواخر دهه 1960 و 1970، برجسته شد. هنرمندان "مونو هات" در مواجهه با مواد طبیعی و صنعتی مانند سنگ، صفحات فولادی، شیشه، لامپ های الکتریکی، پنبه، اسفنج، کاغذ، چوب، سیم، طناب، چرم، روغن و آب، کشف کردند و آنها را در اغلب تغییر ناپذیر قرار داد ، دولت های کوتاه مدت. این آثار تا حد زیادی وابستگی متقابل این عناصر مختلف و فضای اطراف را بر روی مواد خود تمرکز می کنند.
یک سیلندر سفید اسفنجی بود که تحت وزن ورق سیاه و سفید آهن قرار داشت. از این کار می توانید این کار را بفهمید که ساختار باقی می ماند حتی اگر تغییری در شکل وجود داشته باشد و آنچه تغییر شکل یافته می تواند به شکل اصلی آن بازگردد. لی Ufan پیشنهاد کرد که "شاید تمام افراد ابتدایی باید انجام دهند برای جمع کردن سنگهایی مثل دولمن با این حال، در جامعه صنعتی امروز، یک صفحه آهن در یک سیلندر اسفنجی بیشتر به طور طبیعی پاسخی را مطرح می کند.
در سال 1969 اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری توکیو در سال 1969 نشان داد. فاز خلوص نفت خلیج (1969)، که شامل یک توده عظیم نفت رس در دولت طبیعی بود. تماشاگران مجاز به لمس کردن این اثر و اصلاح آن، به این معنی است که مجسمه سازی شده یا نه، و در مقابل حضور فزاینده غالب آن، این "مجسمه سازی" گذرا بود. از این قطعه، سایمون گورام مربی نوشت.