دورنمایی برای بینال نقاشی نداریم

به گزارش روابط عمومی مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری به نقل از خبرگزاری مهر، بابک اطمینانی عضو سابق هیات مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران درباره رویکردهای انجمن در سال جدید گفت: انجمن هنرمندان نقاش ایران ۲ رویکرد داخلی و خارجی دارد؛ در رویکرد خارجی به عنوان مراقب و محافظ هنرمندان و هنر ایران به حساب می آید و باید بتواند تعامل سازنده ای با مدیران هنری داشته باشد و اگر در مواقعی در این حیطه منافع ملی در خطر باشد، هشدار بدهد.

بابک اطمینانی از  نقاشان معاصر ایرانی است. اطمینانی عضو شورای انتخاب و داوری ششمین بینال نقاشی تهران، مشاور کمیته داوری و آموزش انجمن نقاشان ایران بوده‌است و در دانشکده‌های هنر ایرانی نقاشی تدریس می‌کند. او در نمایشگاه‌های فردی و گروهی زیادی شرکت کرده‌است، از جمله سومین دوسالانه نقاشی داکا (بنگلادش)، و نمایشگاه نقاشان ایرانی مقیم آمریکا، دانشگاه کالیفرنیا. او جایزه اول و لوح تقدیر چهارمین دوسالانه نقاشی جهان اسلام در سال ۱۳۸۵ را دریافت کرده‌است.

بابک اطمینانی در سال ۱۳۳۵ در تهران زاده شد. پیش از نقاشی رشته‌های گوناگونی را تجربه کرد از جمله مقدمات پزشکی، مهندسی معدن و ادبیات انگلیسی. تا اینکه در ۲۸ سالگی، در زمستان ۱۹۸۴ با دیدن منظره‌ای در طبیعت و احساس کشف و شهود به نقاشی علاقمند شد. او کارشناسی ارشد خود را در رشته طراحی و نقاشی از کالج هنرهای کالیفرنیا گرفته‌است.

سبک او به دوره‌های کاری گوناگونی تقسیم می‌شود: دورهٔ دانشگاهی که شامل کارهای فیگوراتیو می‌شود و کارهایی که با چند سطح ساده با تکه‌های بریده کاغذ اجرا شده‌اند، دورهٔ فی‌البداهه‌ها، دورهٔ تم‌های ایرانی (پروژه فوق لیسانس او)، و دورهٔ آفرینش. او همچنین آتلیه شیوه را برای آموزش هنر به روشی جدید افتتاح کرده‌است.

وی در مورد رویکرد داخلی انجمن هنرمندان نقاش ایران نیز توضیح داد: در رویکرد داخلی نیز به مناسبات اعضای انجمن رسیدگی می شود البته چون ما انجمن صنفی به حساب نمی آییم و فرهنگی هنری هستیم طبیعتاً از یکسری امکاناتی که انجمن های صنفی برخوردارند، بی بهره هستیم و کار چندانی نمی توانیم انجام دهیم، اما در هر حال سعی می کنیم بسترسازی هایی برای اعضا انجام دهیم و امتیازاتی را فراهم کنیم.

اطمینانی درباره تغییر ماهیت انجمن هنرمندان نقاش ایران در جهت تبدیل شدن به یک انجمن صنفی به مهر گفت: در این باره صحبت هایی در انجمن شده است، اما لزومی ندارد تغییر ماهیت دهیم و به یک انجمن صنفی تبدیل شویم که زیر نظر وزارت کار باشد، بلکه می توانیم یک انجمن تجسمی بزرگ به صورت صنفی ترتیب دهیم تا این انجمن زیر نظر وزارت کار باشد و همه اعضای انجمن های تجسمی که صنفی نیستند نیز عضو آن شوند.

وی با ارایه پیشنهاد تشکیل یک انجمن فراگیر صنفی تجسمی و هنری، خاطرنشان کرد: به نظر من تناقضی بین وجود انجمن های فرهنگی هنری تجسمی و یک انجمن بزرگ صنفی تجسمی وجود ندارد، چراکه همه هنرمندان عرصه تجسمی می توانند از مزایای انجمن صنفی بهره گیرند و دردسر کمتری نیز دارد.

این عضو انجمن هنرمندان نقاش ایران در بخش دیگری از گفتگو در مورد برگزاری بینال نقاشی گفت: شخصاً دورنمایی برای برگزاری بینال نقاشی نمی بینم، مگر اینکه برای این مهم از بودجه کافی برخوردار شویم و از طرف دیگر مشخص شدن متولی بودجه‌ای که اختصاص می یاید نیز مهم است. بحث دیگر این است که آیا قرار است فقط بینال نقاشی برگزار شود، چون خیلی از نقاشان در حیطه های جدیدتری مثل ویدیوآرت و چیدمان وارد شدند و اگر ما بخواهیم به عنوان انجمن هنرمندان نقاش ایران، بینال هنر برگزار کنیم دچار مشکل می شویم و متاسفانه موانع ظاهراً قانونی وجود دارد که دست و پا گیر است و باید راهی برای رفع این موانع پیدا شود.

وی در پایان درباره نیازهای بینال توضیح داد: اول اینکه بینال یک دبیرخانه دایمی لازم دارد و دوم اینکه نیازمند چشم و گوش برای بینال هستیم چون بینال به سبک جشنواره های هنری نیست که با یک فراخوان کارهای هنرمندان را مورد بررسی قرار دهیم. مفهوم بینال این است که تیم دبیرخانه به عنوان چشم و گوش بهترین کارهای هنری ایران طی ۲ سال را شناسایی و از هنرمندان آنها دعوت به حضور کنند بنابراین در بینال باید هنرمند دعوت به حضور شود، نه اینکه با یک فراخوان در بینال شرکت کند و من نمی دانم چه زمانی به این مرحله می رسیم.

چند اثر نقاشی از بابک اطمینانی: