22 اثر از نقاشی ها و آثار حجمی دیوید کاظم زاده David Kakabadze

نقاش آوانگارد گرجستان، هنرمند گرافیک و طراح منظره بود. چند استعداد، او همچنین یک محقق هنری و نوآور در زمینه سینما و همچنین یک عکاس آماتور بود. آثار کاخ کاظم نژاد برای ترکیب تفسیر نوآورانه هنر اروپایی "چپ" با سنت های ملی گرجستان، که متخصص آن بود، قابل توجه است.

کوک زاده در یک روستای کوچی در نزدیکی شهر خونی به یک خانواده ضعیف دهقانی متولد شد. او در سال 1916 فارغ التحصیل شد و در سال 1916 تحصیلات خود را در زمینه علوم طبیعی در دانشگاه سنت پترزبورگ تحت حمایت قرار داد. در همان زمان، او در کلاس های نقاشی در استودیوی دیمیتریو قفقازی شرکت کرد و در هنرهای قدیمی گرجستان تحقیق کرد. پس از یک دوره کوتاه کار به عنوان یک نقاش و مربی در تفلیس، او به پاریس رفت و در آنجا از 1919 تا 1927 زندگی می کرد. او در نمایشگاه های شرکت انجمن هنری آزاد و نمایشگاه های مشترک با هنرمندان گرجستانی لادو گودیاشویلی و شالوا کیکودزه شرکت کرد. چرخه ای از مناظر بازتولید طبیعت استان بومی امپراطوری کاغدده یکی از جالب ترین آثار اوست. در طول اقامت خود در پاریس، کوکابادزه توسط "نقاشی بدون رنگ" جذب شد و در زمینه مشکلات تصویری، گاه با استفاده از فلز، شیشه ای آینه، شیشه های رنگ آمیزی و دیگر مواد به جای رنگ کار میکرد. او به زودی به موضع "چپ گرا" بیشتر تبدیل شد و با احترام سخاوتمندانه به کوبیسم پرداخت. او در زمینه های مختلف هنرهای تجسمی در پاریس سخنرانی کرد و علاقه خود را به شکل جنبشی در سال 1923 به نمایش گذاشت و او یک دوربین فیلمبرداری ساخته بود که توهم امداد را به وجود آورد و به همین دلیل یکی از پیشگامان سینمای سه بعدی شد. او تا اواسط دهه 1920، سبک او تحت تاثیر مکعبی خود را به نفع مجسمه سازی و نقاشی انتزاعی رد کرد.

پس از بازگشت به گرجستان در سال 1927، کوکابادشی تم های امیرتی خود را در منظرهای جدید تزئینی جدید، از جمله مناظر صنعتی، ادامه داد. تقریبا در همان زمان، او با رهبر پیشرو گرجستان تئاتر کوت مارجینیشویلی همکاری کرد تا طرح های متعددی برای تئاتر مارجانیشوولی در کویتیسیس ایجاد کند. در سال 1931، او همچنین یک فیلم مستند "آثار قدیمی گرجستان" را تهیه کرد.

کوکابادز در سال 1928، استاد دانشگاه آکادمی هنرهای دولتی در تفلیس شد، اما تحت فشار مقامات شوروی برای شکست دادن فرمالسیون و سازگاری با سنت های واقع گرایی اجتماعی قرار گرفت. در نهایت، او در سال 1948 از آکادمی اخراج شد.