گوستاو لویزو (3 اکتبر 1865-10 اکتبر 1935) یک نقاش پس از امپرسیونیست فرانسوی بود که بیشتر به خاطر مناظر و صحنه های خیابان های پاریس به یاد می آمد.
نقاشی گوستاو لویزو ، نشان می دهد شور و شوق خود را برای فصل از ابتدای بهار تا برداشت بعدا در پاییز، اغلب همان منظره باغ و باغ و یا باغ به عنوان زمان می گذرد. سری از این نوع، که شامل صخره ها، بندرها یا کلیساها نیز هستند، به یاد کلود مونه می باشد. اگرچه لوئیزو پرتره های زیادی را پر نکرده، او اغلب مردم را در کارهایش نقاشی می کند: دکل ها همراه با قایق های خود، روستاییان یک سرویس روزانه در بریتانی را ترک می کنند یا وارد بازار Pont-Aven می شوند و یا حتی واگن های پاریس در محل Place de la Bastille و Étoile.
او همچنین برای نقاشی های خود از خیابان های پاریس مانند رود دلی کلینکنورت یا خیابان فیدلند یاد شده است. از دهه 1920، او نقاشی بسیاری از عمر خود را. رویکرد کلی او، به جای اینکه با هر تئوری خاص مرتبط باشد، صرفا تلاشی است برای نشان دادن صحنه ها به صورتی که ممکن است.