هنرمند واقعی تا آخر عمرش راهی ندارد به جز اینکه به هنرش ادامه دهد

فریده شهبازی؛ گرافیست و تصویرگر با بیان اینکه هنرمند تا آخر عمرش راهی به جز ادامه دادن در مسیر هنری اش ندارد گفت: توانایی و خلاقیت هنرمند تفاوت را در آثار هنری رقم می زند.
به گزارش روابط عمومی مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری؛ این گرافیست و تصویرگر و مدیر نشر چارچوب که در زمینه نشر کتب کودک و نوجوان فعالیت می کند؛ بیان داشت: «آخرین نمایشگاه گروهی تصویرگری که در آن شرکت داشته مربوط به نمایشگاهی در خصوص شب یلدا بوده است.»
شهبازی با بیان اینکه امروز نمی توانم بگویم هنر با زندگی عجین است؛ اما هنر برای دوستدارانش همیشه پررنگ است، افزود: «هنر در شرایط امروز نمی تواند چندان وارد زندگی مردم شود. زیرا عموم مردم در شرایطی نیستند که پذیرای چنین چیزی را داشته باشند از طرف دیگر هنر چیزی نیست که بتوان آن را تعطیل کرد. هنر باید همیشه باشد تا به اندازه ظرفیت و توان خودش در جامعه پیش رود. نمی شود گفت اکنون گرفتاری های مردم تمام شد و بپردازیم به هنر، نمی توان این کار را کرد. به خاط همین هنر همیشه هست.»
وی ادامه داد: «حال و اوضاع بخشی از مردم به لحاظ رفاهی و اقتصادی به گونه ایست که شاید بهره بردن از هنرهای مختلف و یا خریدن این آثار در اولویت چندم زندگی شان قرار بگیرد. وقتی اثر هنری بازدهی ندارد و کم توجهی به آن وجود دارد باعث می شود کار هنری سخت پیش رود اما نمی شود آن را تعطیل کرد.»
این هنرمند با بیان اینکه حرفه ها در اجتماع تفاوتی با هم ندارند؛ خاطرنشان کرد: «اگر پزشک باشید مرگ و زندگی در بین است اما اگر هنرمند باشید وقتی جامعه تحت فشار است کنار می گذاردت تا وقتی که یک رفاه نسبی به وجود آید. هر چند نیاز به هنر همیشه وجود دارد اما از روی اجبار لغو می شود. هنرمند و مخاطب هم همیشه به یکدیگر نیاز دارند.»
شهبازی در ادامه افزود: «هنرمند تا آخر عمرش راهی ندارد به جز اینکه به هنرش ادامه دهد. در واقع جامعه مخاطب گاهی ممکن است توجهش را از او بگیرد و مساله اش نباشد اما هنرمند همیشه هست و کار دیگری نمی تواند بکند.»
وی با اشاره به اینکه من فکر نمی کنم تکنولوژی هیچ تهدیدی برای هنر به وجود بیاورد، توضیح داد: «تکنولوژی از دید من فقط فرصت ایجاد می کند و امکان دسترسی را افزایش می دهد. همچنین ارتباط غیر مستقیم بین هنرمند و مخاطب ایجاد می کند. گاهی نیز بسیاری از بوروکراسی های غیر ضروری را کاهش می دهد.»
این هنرمند ادامه داد: «من اعتقاد ندارم به اینکه برای مخاطب مشخص شود که چه چیز برایش خوب است و به نظرم مخاطب خودش کار خوب را پیدا می کند. در حقیقت یک اثر خوب خودش معرف خودش است.»
شهبازی پیرامون سفارش پذیری در هنر تصویرسازی افزود: « در رشته من قرار است هنرمند روایتگر داستانی باشد؛ بنابراین نمی توانم این روایت را به گونه ای مطرح کنم که مخاطب چیزی از آن دستگیرش نشود. منِ تصویرگر برای متنی تصویرگری می کنم و باید به آن وفادار باشم اما آنچه در این میان به منِ نوعی اختصاص دارد؛ تواناهایی و خلاقیت من است که تفاوت هنری در کارها رقم می زند. یک نقاش اما در آتلیه اش نقش می زند و بعد آن را عرضه می کند و مخاطب خود را می یابد. در حالیکه گرافیست یک پیام خاصی را می خواهد منتقل کند بنابراین از قبل قصدش و مخاطبش مشخص است.»
گفتنی است فریده شهبازی فعالیت حرفه‌ای خود در عرصه تصویرگری را در سال 52 آغاز کرد. او دارای مدرک کارشناسی گرافیک از دانشگاه تهران است. شهبازی علاوه بر مدیریت نشر چارچوب، تدریس در دانشگاه، مدیریت هنری مجله تماشا و مجله سروش فارسی را در کارنامه دارد. برگزیده شدن و داوری آثار مختلف جشنواره‌های تصویرگری داخل و خارج نیز از دیگر سوابق این تصویرگر است.