«سی مجسمه، سی مجسمه ساز» به ایرانشهر می رود، نقدی بر یک بی ینال

قدرت الله عاقلی هنرمند مجسمه ساز که بار دیگر نمایشگاه «سی مجسمه، سی مجسمه ساز» با کیوریتوری وی برپا می شود، معتقد است نباید عقبه مجسمه سازی در کشور را به فراموشی سپرد.
قدرت الله عاقلی مجسمه ساز درباره برپایی نمایشگاه «سی مجسمه، سی مجسمه ساز» به خبرنگار مهر گفت: نمایشگاه «سی مجسمه، سی مجسمه ساز» قرار است از ۱۰ تا ۱۹ آذر در گالری ایرانشهر برپا شود. در واقع اولین بار این نمایشگاه در سال ۹۵ برپا شد که در این آن آثار سی مجسمه ساز از سه نسل مختلف شامل دوره پیشکسوت ها، دوره مجسمه سازان میانی و هنرمندان جوان به نمایش در می آمد و بار دیگر همان نمایشگاه به صورت دوره ای برپا خواهد شد و قرار است در این نمایشگاه به نوعی تداوم مجسمه سازی در ایران را به نمایش بگذاریم.
وی ادامه داد: تصمیم دارم به عنوان کیوریتور این نمایشگاه آن را به تناوب در گالری های مختلف به نمایش بگذارم چون به گمانم جامعه هنری و خصوصا مجسمه سازی نیاز به این تلنگر دارد و نیاز داریم بدانیم روند مجسمه سازی در کشورمان چگونه بوده است.
این مجسمه ساز با بیان اینکه برخی از آثار این نمایشگاه به صورت امانی در اختیار او قرار گرفته است، درباره دیگر آثار بیان کرد: برخی آثار نمایشگاه برای فروش گذاشته شده که در صورت فروش کار دیگری از آن هنرمند را جایگزین می کنم.
عاقلی همچنین درباره هفتمین بی ینال مجسمه سازی تهران و نمایشگاه آثار تونی کرگ مجسمه ساز انگلیسی- آلمانی که به تناوب در موزه هنرهای معاصر تهران برپا شده است، گفت: برپایی هر دوی این رویدادها بسیار خوب بود. یکی اینکه بی ینال مجسمه سازی چند سالی برپایی اش به تعویق افتاده بود و خدا را شکر که بالاخره برپا شد. نمایشگاه آثار تونی کرگ نیز از این جهت بسیار خوب است که موزه بار دیگر در نمایش آثار هنرمندان جهانی فعال شده است و کار اصلی اش را انجام می دهد.
وی در نقد بی ینال مجسمه سازی بیان کرد: متاسفانه بی ینال مجسمه سازی ایران همه هنر مجسمه سازی معاصر کشور را نمایندگی نمی کرد و در نهایت نیز جایزه را به نقاشان دادند. همچنین بسیاری از پیشکسوت ها که جزو بدنه مجسمه سازی کشور هستند در این بی ینال حضور نداشتند. یکی از اهداف نمایشگاه «سی مجسمه، سی مجسمه ساز» همین است که بدانیم مجسمه سازی معاصر ما یک عقبه ای دارد و نباید آن را فراموش کنیم.
این هنرمند در پایان برپایی نمایشگاه آثار تونی کرگ بلافاصله بعد از بی ینال مجسمه سازی را نقدی زنده بر این بی ینال دانست و گفت: این نمایشگاه با نمایش آثار بسیار معاصر و قدرتمند تونی کرگ نشان داد که اتفاقا برعکس نظر دوستان که تمایل دارند به ویدیو آرت و چیدمان به مجسمه سازی روی بیاورند، چقدر مجسمه سازی با قدرت به حیات خویش ادامه می دهد و چقدر هنر به روزی است.
در نمایشگاه «سی مجسمه، سی مجسمه ساز» آثاری از فاطمه امدادیان، بهمن دادخواه، شهریار رضایی، مجتبی رمزی، مهدی شیر احمدی، محسن فولاد پور، قدرت اله عاقلی، مریم سالور، محمد مروستی، شجا الدین شهابی، بهروز حشمت، حمید رضا فتوحی، محمد رضا خلجی، حسین شناور، حمید رضا حکیمی، عبدالناصرگیو قصاب، رضا قره باغی، کیوان بیرانوند، فرزانه حسینی، مهدی سحابی، اکرم جهانپور، تاها بهبها نی، بهروز دارش، ازم طبا طبایی، پریدخت مشکزاد، ژازه طبا طبایی، بیژن نعمتی شریف، ایرج زند، اسما عیل توکلی و کامبیز صبری به نمایش در می آید.
در بخش هایی از استیتمنت این نمایشگاه آمده است: اگرچه مدت هاست مرز بین نقاشی و مجسمه و نمایش و فیلم، کم رنگ شده و هنرهای بیابینی تازه ای ابداع گشته است اما دراین نمایشگاه «حجم آفرینی در فضا» محور اصلی «پژوهش و نمایش» شده است. کوشیده ایم دو نکتۀ اساسی را مطرح کنیم؛ نخست این که مجسمه سازی در ایران پیشینه ای دراز دارد. نکتۀ دیگر این که هنرمندان تجسمی ما به ضرورت دریافته اند اگرچه هر هنرمند در خلوت کارگاه خود به ابداع هنر آفرینشی دست می زند اما هنر یک کشور، یک عصر محدود به چند هنرمند یا یک دوره از هنر نیست بلکه مجموع کوشش های خلاقۀ هنرمندان یک رشته است که سپهر پهناوری از کوشش های جامعۀ هنرمندان را در تاریخ یک کشور و کل جهان فرهنگی پیش چشم آیندگان می آورد.