در ایران، دچار سردرگمی فرهنگی هستیم/ مافیا در پس حراجی های هنرهای تجسمی وجود دارد

علی پتگر با اشاره به آنکه اقتصاد هنر در ایران معنا ندارد تصریح کرد: کانون یا سازمان منسجمی که حراجی‌ها و اقتصاد هنر را در ایران مدیریت کند، نداریم. در ایران، دچار سردرگمی فرهنگی هستیم. چالش های زیادی وجود دارد که نمی دانم چه زمانی باید درست و ساماندهی شود.
علی پتگر در گفت و گو با سایت مرکز تجسمی حوزه هنری با اشاره به آنکه در تاریخ بشر، دیده شده، هنرمندان بزرگ همواره توانسته اند، متخصصان هنر و عموم مردم را تحت تاثیر قرار دهند، گفت: در کنار آنها کسانی هم فعالیت می کردند که هنر خود را برای عده ای خاص خلق می کردند و مردم متوجه آثار آنها نمی شدند. این آثار به لحاظ تخصصی شدن، ابهام گویی در آنها بیشتر می شود. هنر مدرن با ابهام آمیخته است و اگر ابهام را از هنر مدرن بگیریم چیزی از آن باقی نمی ماند. اما برخی هنرمندان در این ابهام گویی، افراط کرده اند. به نظر من، اگر در بیان هنر، تعادلی بین مخاطب خاص و مخاطب عام ایجاد شود، موفق خواهد بود و تاثیر آن خیلی زیاد خواهد بود.
او با اشاره به آنکه هنرمند در قبال جامعه، تاریخ، مذهب و فرهنگ خود مسئولیت دارد گفت: هنرمند، صرفا نباید مشغول حدیث نفس باشد، هنرمند نباید صرفا به چیزی بپردازد که جامعه از آن بهره نبرد. این مهم در طول تاریخ اثبات شده‌است؛ چنانکه بسیاری از شاعرانی که در طول تاریخ مدیحه سرا بودند، با وجود آنکه اسامی آنها در تاریخ باقی مانده؛ اما کسی اشعار آنها را در حافظه خود ثبت نکرده است. این درحالی است که اشعاری که پیام انسانی و الهی در دل خود دارند، در حافظه جامعه ثبت و ضبط شده است.
هنرمند متعهد کسی است که خود را مسئول مردم می داند. مردم نیاز دارند تا آموزش ببینند و تربیت شوند. باید دست مردم را گرفت و آنها را ارتقا داد. هنرمند نمی تواند به این مهم بی اعتنا باشد. اینجاست که می توان گفت، «هنر برای هنر» با «هنر متهد» در مقابل یکدیگر قرار می گیرند.
او با اشاره به آنکه اقتصاد هنر در ایران معنا ندارد، تصریح کرد: کانون یا سازمان منسجمی که حراجی‌ها و اقتصاد هنر را در ایران مدیریت کند، نداریم. در حال حاضر، هر گالری و هر سازمانی ساز خود را می‌زند. حتی وزارت ارشاد اسلامی نیز آنگونه که باید با سیاست‌های نظام که تعریف شده است و در قانون اساسی درباره آن صحبت شده، حرکت نمی کند. از این رو در ایران، دچار سردرگمی فرهنگی هستیم. چالش های زیادی وجود دارد که نمی دانم چه زمانی باید درست و ساماندهی شود.
پتگر درخصوص حراجی هایی که در حوزه هنرهای تجسمی چکش می خورند گفت: این حراجی ها، پشت پرده ماجراهای زیادی دارند. تفکر و ارائه خاصی پشت این حراجی هاست و فقط یک نوع آثار خاص، یک دوره خاص را حمایت می کند و بسیاری از این خرید و فروش ها نیز سوری هستند و واقعی نیستند.
او در توضیح این صحبت که خرید و فروش های حراجی های هنرهای تجسمی سوری است تصریح کرد: عموما در حراجی ها آمار آثار فروخته شده ارائه می شود؛ اما چرا اسامی افرادی که این آثار را می خرند، اعلام نمی شود؟ چرا اسامی این خریداران محرمانه است؟ چرا زمانی که این خرید و فروش ها را دنبال می کنیم به اسامی خاصی از نقاشان می رسیم؟ تمام این چراها، به این نتیجه می رسد که این فعالیت ها سالم نیستند و پشت آن مسائل مافیایی دیده می شود. زمانی که برخی هنرمندان از حراجی ها کنار گذاشته می شوند، دلیلی جز انحصار به ذهن نمی رسد. جهت گیری گروه های فعال در حراجی ها احساس می شود.