بررسی نمادهای تصویری عاشورا ، مهدی حاجی محمدی فریمانی
عاشورا زیباترین تابلوی تمام نمای عاشقی و دلدادگی است که هنرمندانش از مقرب ترین انسان ها در نزد پروردگارشان بوده اند، انسان هایی که به واسطه این قرب «باب الاحوائج» حاجت مندان و «غیات المستغیثین» دردمندان گردیدند.
حسین (ع) هدیه ای است آسمانی برای تمام کسانی که می خواهند از دریای پرتلاطم ضلالت به سلامت به ساحل رستگاری وسعادت برسند.
پرداختن به مفاهیم مذهبی همچون واقعه عظیم عاشورا که ریشه در باورهای قلبی و اعتقادی مردم دارد کاریست بس دشوار وپرمسئولیت که شاید تنها در سایه عنایت حق تعالی و مدد جستن از آن بزرگواران همراه با ممارستی دوچندان بتوان قسمتی هرچند کوچک از آن واقعه بزرگ را در حد بضاعت خویش به تصویر کشید.
امروزه رسالت هنرمندان در اعلان ظرافت های قیام اباعبدالله الحسین (ع) و نکات از قلم افتاده این حادثه عظیم که متاسفانه در برخی از موارد نیز از مسیر حقیقی خود خارج شده بسیار سنگین است و خلاء آثاری اثرگذار و نمادهایی ماندگار و راهگشا در بین مردم کاملا مشهود و معلوم می باشد.
حرکت حقیر در پرداختن به موضوع عاشورا، با عنایت خاصه آن حضرت از سال ۱۳۸۰ با انتخاب موضوع رساله کارشناسی ارشد خود با عنوان:«بررسی نمادهای تصویری عاشورا در نقاشی ایران» آغاز گردید.
در ابتدا کار خود را با جمع آوری المان ها و دست نوشته های مرتبط با این موضوع و تصویربرداری از مجالس سوگواری سیدالشهدا (ع) آغاز نموده و در ادامه از تکنیک های نقاشی و خوشنویسی در به تصویر کشیدن باورهای ذهنی خود از این حماسه جاودانه کمک گرفتم.
با توجه به علاقه قلبی و کشش درونی ام، تصمیم به طراحی و آماده سازی پوسترهایی از این حماسه پررمز و راز گرفتم که تا امروز به لطف خداوند متعال و یاری صاحب این آثار توانستم مجموعه ای هرچند ناچیز در حد بضاعت خود آماده نموده و تعدادی نمایشگاه از آن آثار در تهران و شهرستا نها برپا نمایم.
