روایت گردشگر فرانسوی از مهر پدرانه بختیاری‌ها
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرکرد، سفرنامه «از خراسان تا بختیاری» یکی از سفرنامه‌های حجیم درباره ایران است.
نویسنده این سفرنامه «هانری رنه دالمانی» از اهالی فرانسه بوده که سفرش به ایران دومین سیاحت اوست.
وی در بخشی از یادداشت‌های خود در خصوص کودکان و والدین بختیاری نوشته است:
«علاقه و مهر پدری نزد بختیاری‌ها در حد کمال است به طوری که مردان این قبایل در سفرهای فراوانی که برای کار یا زیارت می‌روند همواره اطفال خود را در آغوش دارند.
نکته شایان توجه این است که عموم ایرانیان در سفرهای دور و دراز با طیب خاطر مرکوب را در اختیار زن و فرزند قرار می‌دهند و خود پیاده در رکاب آن‌ها حرکت می‌کنند به طوری که صحنه زنی که بر خری سوار است و نوزاد خویش را بر سینه می‌فشارد و مردی که با تکیه بر چوب‌دست خود و هماهنگ با مرکوب پیاده راه می‌پیماید تا لحظه‌ای از وی عقب نماند، بسیار مشاهده می‌شود.
کودکان بختیاری
اطفال بختیاری در سنین کودکی بسیار زیبا، سالم و خوش‌بنیه‌اند و از اندام و قیافه‌ای ظریف و ملیح برخوردارند اما متاسفانه از سه‌سالگی یعنی کمی بعد از آن که به کار گرفته شوند رفته‌رفته چهره‌شان چروکیده می‌شود و زیبایی و ملاحت خود را به کلی از دست می‌دهند.
باید انصاف داشت و گفت که از این زمان به بعد پدرها از دلسوزی برای امیدهای آینده خانواده فروگذار نکرده و آن‌ها را نزد طبیب می‌برند و ساعی هستند که وی را از مرضی که فرزندشان را رنج می‌دهد آگاه کنند و دستورهای پزشک را مو به مو به کار می‌بندند.»
