نشست پژوهشی نگاهی به تعزیه و سیر تاریخی آن

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری مازندران دفتر تعزیه این مرکز روز سه شنبه 20 مهر 1400 با دعوت از هوشنگ جاوید محقق فرهنگ و موسیقی مناطق نشستی را با موضوع تعزیه برگزار کرد.

در این برنامه که تنی چند از پژوهشگران و تعزیه گردانان استان حضور داشتند، « هوشنگ جاوید» _ پژوهشگر آیین،  فرهنگ عامه و موسیقی نواحی_  با اشاره به اینکه شبیه خوانی برآمده از فرهنگ عامه است درباره مولفه هایی همچون تاریخ شبیه خوانی،کارکرد شبیه خوانی،نقش تعزیه در جامعه، شبیه و باور و بازی، حضور موسیقی در شبیه خوانی( آواز، طبل و شیپور)،تفاوت های اجرایی و خوانش در اقوام و نواحی مختلف ( فارسها، کردها، لرها، ترکها، هندی ها و ...)، انواع موضوعی شبیه خوانی، انواع بدعتها در ادوار مختلف، سیر دگرگونیها و شکل اجرا در دوران صفوی تا قاجار نکاتی را مطرح ساخت.

وی با اشاره به عناوین شبیه خوانی و بازی گفت: نقش پوش ضمن ارتباط با نقشی که ایفا می کند، به مسئله مظلومیت قهرمان واقعه می اندیشد ( این مسئله چیزی است که وی از قبل آن را باور دارد و از کودکی آن را می داند) و در لحظه اجرا این درک درونی از واقعه است که فاصله حسرت وتاسف ونقش را برایش پدید می آورد و می فهمد که باید شمایلی از آن واقعه را به اجرا در بیاورد نه آنکه در نقش واقعه ساز بازی کند.

وی همچنین با اشاره به اینکه از ابتدای نسخه نویسی پدید آورندگان می دانستند که باید زبان حال را بیان کنند افزود: به همین خاطر در حین لباس پوشی شبیه خوان با کلامی آهنگین یاداور می شود که او شبیه خوان است، واقعه ساز نیست و فقط رهرو است.

این پژوهشگر فرهنگ و آیین همچنین گفت: غرض از چنین بیانی تکرار حماسه در ذهن جامعه است واینجاست که هنر ارتباط جویی از شاعران نسخه نویس آغاز شده و تا شبیه خوانان ادامه و گسترش می یابد و مدام گوشزد می شود.

شایان ذکر است که نشست یاد شده با برنامه ریزی دفتر تعزیه واحد هنرهای نمایشی حوزه هنری مازندران  با هدف بالا بردن دانش تئوریک تعزیه گردانان و محققان این عرصه صورت پذیرفت.