یادداشت شاعر یزدی درباره هنر انقلاب اسلامی

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان یزد، عالیه مهرابی شاعر، نویسنده و چهره برتر هنر انقلاب اسلامی سال 97 استان یزد، یادداشتی به مناسبت هفته هنر انقلاب اسلامی منتشر کرد.

در این یادداشت آمده است:

هنر را روایتی است شگفت که گاه چون عقیق برخاسته از خون دل ماند و گاه درختی ایستاده بر ریشه‌های خویش که از زلال چشمه‌سار حقیقت می‌نوشد و می‌نوشاند و گاه چون گلی سرخ از بوستان جان‌های عاشق ساقه ساقه می‌جوشد و عطرها می‌جوشاند.

و خوشا دلی که چنان هوایی نور است که شاخه‌های هنرش جز راه آسمان نمی‌پویند و جز مسیر تعالی را نمی‌جویند.

هنر را دو بال بلند است از عشق و معرفت که سیمرغانه اوج می‌گیرد و قاف حقیقت را با بال‌های خویش می‌پیماید.

و حقیقت چیست جز روایت عشق دوست که هر چه هست اوست.

و چه زیبا و هنرمندانه کسی گفت:

«حقیقت وجود انسان، روح الهی اوست که چون خورشیدی منیر در پس حجاب بدن حیوانی و تعلقات گران‌بار دنیایی‌اش پنهان مانده است. چگونه می‌توان بی‌واسطۀ حجب، چشم در نور خورشید دوخت؟»

به راستی هنر چیست که شهید اهل قلمش از فتح خویش که باز می‌گردد به «روایت فتح» می‌نشیند و خود می‌گوید:

هنر زمزمه مستی است و خودآگاهان را حاجتی بدین زمزمه نیست. سوز آتش درون است که در سخن می‌ریزد.

آری باید سوخت تا سوختن را روایت کرد:

ذات نایافته از هستی بخش

کی تواند که شود هستی بخش؟

هنری که در بند خویش باشد و دلبسته‌ی زمین تعلق، بال‌هایش چگونه طعم آسمان را حس کند و آن را به دیگران بچشاند؟

«هنرمند رویی به عالم غیب دارد و رویی به عالم شهادت. با آن روی خورشیدی منیر است و با این روی قمری مستنیر در شب ظلمانی کرۀ ارض، اما کدام هنرمند؟ هل یستوی الأعمی و البصیر»

هنرمندی که در تاریکی است؛ از وصف روشنایی ناتوان است و آنکه در سایه‌ی نور ایستاده است، زیبایی حقیقت را می‌بیند و با زیبایی هنر دو چندانش می‌کند.

روز هنر انقلاب؛ روایت فتح هنرمندانی است که از سیم خاردار نفس خویش رد شدند.

و چه زیبا حضرت ماه؛ رسالت هنر را تببین کردند:

هنرمندان، زبان رسای هنر را در خدمت انقلاب و اسلام ـ که عزیزترین سرمایه‌ی مردم است ـ به‌کار گیرند و این عطیه‌ی الهی را صرف تعالی افکار مردم کنند و هنر را از آمیزش با مظاهر زیانبار فرهنگ بیگانه رها سازند. هنر را با حفظ تعالی آن به میان مردم برند و در ذهن و دل آنان وارد کنند.