سودابة أمینی / کنتُ أغنیةً صغیرةً
سودابة أمینی
تعریب: موسى بیدج
ترأست المؤتمر الاول للشعر النسوی فی ایران وصدرت لها الى الآن أربع مجامیع شعریة معظم قصائدها ذات اطار تقلیدی (کلاسیکی) ولغة معاصرة تسبح فی فضاءات مضببة زاهرة بالأساطیر. أعمالها: الزمهریر، مکان بلا عنوان، لیلى وألف امرأة، ومختارات من‌الأدب المعاصر.
(1)
أجدادی
کانوا یکتبون‌قصائدهم
بحبرٍ خرافی‌ٍّ
والا´ن
بمیاه‌أی‌البحار
أمزج‌الدماء المتخثرة‌لاساطیری
لیتسنی‌لی
ان‌اکتب‌اسمی‌الضائع؟
(2)
کنتُ أغنیةً صغیرةً
علی‌شفاهکَ
اشارةً فی‌رؤوس‌اصابعکَ
ضفیرةً مبعثرةً
علی‌کتفیکَ...
کم‌سطراً
أضع‌بدل‌الکلماتِ نقاطاً
لتفطن‌معنی‌کلامی؟
لا أدری
بأی‌لغةٍ العن‌الصمت
والوهم
والمقص؟!
(3)
کتبوا الجنة
علی‌جباهنا
محونا الغیوم‌المتراکمة
بشعاع‌من‌الاساطیر
المتراصة‌حول‌الروح
وعنقود من‌الذرة
فی‌النظر
کشفنا اسرار الا´لهة
وأغانی‌الغناة
الاطیار
توقفت‌عن‌التحلیق
والانهار
عن‌الانسیاب
وآنذاک
حدثت‌قصة‌الهبوط‌الغریبة.
(4)
وضعنا صخرةً
علی‌کتفِ أبلیس
وعبرنا من‌ضمیر الملائکة
غسلنا تلک‌الخمرة‌المقدسة
بأسمک‌القدیم
وُلد البحر
بکل‌حوریاته
قرأنا نشیداً لسلیمان
والمسیح
قتل‌تنیناً تحت‌الماء.
(5)
قرأتُ فی‌الاساطیر
قطعوک‌الی‌أربعة‌عشر قطعةً
وبعثروک
فی‌الجبال‌والسهول‌والبحار
سأجمع‌اوصالک
وبعد نفحةٍ الهیةٍ
ستصبح‌قیامةً !