ویژگی های مفهومی رنگ

ویژگی های مفهومی رنگ

-«نگران نباش، پسرک! آبیِ اصل است».

- «دست سرخش را (در حین ارتکاب جرم) گرفتم».

-«چنین بود که دروغی سپید به دخترک گفتم».

-«راستی چرا نمی پذیری که خیلی زردتر از آنی که از پسش بر آیی»؟

ما اغلب عباراتی را به زبان می آوریم که در آن ها برای توصیف صفات شخصیتی یا رفتار انسان از اشاره به رنگ ها بهره گرفته می شود. این اشاره به رنگ ها جنبه ای نمادین دارد. رنگ های نام برده در عبارات بالا، نمادهایی از مفاهیم یا اندیشه های انتزاعی هستند: وفاداری، گناه، بی گناهی و ترسویی.

این رنگ ها نماینده ی عناصر ملموسی چون آتش، علف، آب یا حتی نور خورشید نیستند. بلکه نماینده ی خصوصیات ذهنی و مفهومی اند. رنگ های برگزیده برای تجسم بخشیدن به اندیشه های گوناگون، اغلب از رنگ های دل به خواه هستند یا نخستین علت های گزینش آن ها چنان در ژرفای تاریخ مدفون شده اند که ما دیگر به یاد نمی آوریم شان. راستی می توانیم عملا توضیح دهیم که چرا سبز به معنای «حرکت کردن» یا «رفتن» و قرمز نشانه ی «ایستادن» است؟

طراح: الکساندر سگرت/2009 / ممنوع، ساخت مناره ممنوع است/ کاربرد ابتکاریِ رنگ قرمز در پوستر

در سال 2009 ، پنجاه و هفت درصد از شهروندان سوئیس با نادیده گرفتن درخواست های دولت خود علیه تحریک رادیکالیسم اسلام گرا ، به ممنوعیت ساخت مناره های جدید در این کشور رای دادند. حدود 400000 مسلمان در سوئیس می توانند مساجد جدیدی بسازند اما بدون مناره.