مکتب‌خانه طنز هشتاد و سوم را ببینیم
به گزارش روابط عمومی دفتر طنز حوزه هنری هشتاد و سومین جلسه مکتب خانه طنز به صورت مجازی برگزار شد. در این کارگاه رضا ساکی دو طنز نوشته از نشریه گل‌آقا را تحلیل و بررسی کرد. «بگیر ول کن» و «سمینار رشوه و رشوه خواری» در سال ۱۳۷۰ به قلم «کیومرث صابری فومنی» نوشته و در ستون «دو کلمه حرف حساب» منتشر شده بود.
شیوه نگارش هر دو طنز نوشته با کوچک نمایی و اغراق در دو ناهنجاری اجتماعی همراه است.
در «بگیر ول کن»، به کار عبث و بیهوده برخی مسؤلین در زمینه مبارزه با متخلفین توجه قرار شده است که بیان می‌کند همانطور که متخلفین در انجام فعالیت‌های خلافکارانه خود مداومت دارند، مسوولان نیز در گرفتن و ول کردن خلافکارها استمرار دارند. با اشاره به خبری از روزنامه‌های آن روز‌ها، مباهات می‌کند به چنان مسوولانی که حداقل سالی یکبار خلافکاران را می‌گیرند و ول می‌کنند تا کاملاً بیخ و پی اقداماتشان مستحکم گردد.
در «سمینار رشوه و رشوه خواری» نیز آنقدر وجود این معضل اجتماعی را در اجتماع نادر می‌داند که گویا رشوه و رشوه خواری فقط در حد شایعاتی است که میان مردم دست به دست می‌شود، تا حدی که بحث در این مورد را «بی‌نمک» می‌پندارد.
در ادامه نیز توصیه می‌کند که وجود این شایعات ممکن است در آینده معضلاتی را ایجاد کند. پس بهتر است سمینارهایی ایجاد شود که مضرات رشوه و رشوه خواری را برای آیندگان شرح دهد.
به هر ترتیب این دو طنز نوشته به خوبی نشان‌دهنده شیوه نگارش طنز در دهه ۶۰ است که کیومرث صابری فومنی با نشریه گل‌آقا در آن پیشرو است.
طنزی در لفافه که هر شهروندی حتی با دانش مختصری در زمینه علوم اجتماعی، و یا حتی آن‌هایی که مرتکب خطاهایی آن چنانی می‌شوند، آن‌را درک می‌کنند و شیرینی‌اش را می‌چشند.
مکتب خانه طنز که پیش از همه‌گیری کرونا به صورت حضوری در محل حوزه هنری تهران و به همت دفتر طنز برگزار می‌شد، پس از کرونا با همکاری دفتر طنز و پایگاه خبری گلونی توسط رضا ساکی به صورت مجازی و در بستر وبینارهای گلونی برگزار می‌شود.