به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایرنا، پاسکال کوت (Pascal Cotte) دانشمند و مهندس فرانسوی ۱۵ سال گذشته را به مطالعه تابلوی مونالیزا شاهکار لئوناردو داوینچی هنرمند بزرگ دوره رنسانس گذراند و به تازگی یافتههای خود را در مجله میراث فرهنگی/ Cultural Heritage منتشر کرد. این پروژه تحقیقاتی در سال ۲۰۰۴ و همزمان با آن آغاز شد که موزه لوور پاریس به کوت اجازه داد به کمک یک دوربین چندطیفی با وضوح تصویر بالا، این تابلوی نقاشی را دیجیتالی کند.
فناوری لومیر با قابلیت تشخیص و شناسایی نور بازتاب شده در ۱۳ طول موج، به این دانشمند اجازه داد لایههای پنهان شده در زیر سطح نقاشی را ببیند.
پس از گرفتن بیش از یک هزار و ۶۵۰ عکس، کوت چندین سال را صرف تحلیل جزئیات این اثر کرد. وی در امتداد خط رویش مو و روی دست سوژه تابلوی مونالیزا، خطوط ذغالی کشف کرد که نشان میدهد در این تابلو از تکنیک spolvero یا انتقال تصویر از سطحی به سطح دیگر استفاده شده است.
کشف این طرح مخفی همچنین احتمال این که از آن برای تهیه نسخههای رونوشت از مونالیزا استفاده شده باشد را مطرح میکند.
یکی دیگر از جزئیاتی که در جریان این پژوهش کشف شد، وجود یک سنجاقسر در سمت راست پیشانی مونالیزاست. از آنجا که استفاده از این دست متعلقات در آن دوران در فلورانس مرسوم نبود، کوت این نظریه را مطرح کرد که ممکن است تابلوی داوینچی یک اثر تمثیلی بوده باشد و مونالیزا نماد عدالت یا نیکسرشتی.
تابلوی مونالیزا که قدمت آن به قرن شانزدهم برمیگردد، معروفترین اثر داوینچی است. تاکنون در باب حالت اسرارآمیز چهره به تصویر کشیده شده در این تابلو بحث و گفتوگوهای فراوانی انجام شده است. از دیگر ویژگیهای برجسته این اثر، چشمانداز فوقالعادهای است که در پس زمینه آن قرار دارد.
از این تابلوی نقاشی که پربازدیدترین تابلوی جهان است، در موزه لوور پاریس نگهداری میشود.