نمایشگاه انفرادی «کافه‌های نادری»؛ خاطرات مصور«یزدان سعدی» بر بوم نقاشی

نمایشگاه انفرادی «کافه‌های نادری»؛ خاطرات مصور«یزدان سعدی» بر بوم نقاشی
«یزدان سعدی»؛ هنرمند نقاش، در آخرین نمایشگاه خود پرسه‌زنی‌هایش در کافه‌های تهران را با خاطره نوستالژیک کافه نادری بر بوم نقاشی خلق کرده است.
شنبه ۲۲ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۴:۰۸
کد خبر :  ۱۳۲۹۴۴

به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایرنا، نمایشگاه انفرادی نقاشی یزدان سعدی با عنوان «کافه‌های نادری» جمعه ۲۱ شهریور شروع به کار کرد و تا چهارشنبه نهم مهر برپاست.

 

 

این هنرمند درباره ایده شکل‌گیری نمایشگاه گفت: کافه نادری بدل به اولین پاتوق هنرمندان و روشنفکران ایران شد. من به عنوان هنرمندی کافه نشین که بیشتر آثار کوچکم در همین کافه‌ها خلق شده، در دو دهه حضور هر روزه‌ام ضرورت وجودی این کافه‌ها را درساختار شهری امروز ایران عمیقا درک می‌کنم و طی این سال‌ها همیشه دنبال شنیدن دوباره صدای شاعری چون نیما بودم که در محفلی شاعرانه شعرهای نو اش را بخواند.

این مجموعه آثارم از کافه‌ها حاصل همین پرسه‌های دائم در کافه‌های این ابرشهر پانزده میلیونی تکیه داده به البرز است که دیگر یادش نمی‌آید روزگاری در کافه نادری چه بزرگانی از هنر و شعر و عشق سخن می‌گفتند.

 

 

نقاش در این نمایشگاه کافه نادری را بستری نوستالژی برای ظهور ایده‌ای کرده است تا به تفاوت نسلی اشاره کند که اندیشیدن جمعی را فراموش کرده است. این نمایشگاه همچون آثار گذشته نقاش به گذشته هویتی جامعه ایران گره خورده است و تلاشی برای پل زدن به گذشته می‌شود تا مخاطب با تردد میان آثار زمان‌مند قادر به خوانش مکان‌مند شرایط کنونی جامعه ایران شود.

هرچند آثار این نمایشگاه مانیفستی از هنرمند ارائه نمی‌کنند، می‌توان با قرار دادن آثار این نمایشگاه در کنار آثار گذشته نقاش همچون «ذخیره برای حافظه‌ی تاریخی» و یا نمایشگاه «تهران تایمز» که نگارگری ایرانی را بر روی روزنامه انگلیسی زبان ترسیم کرده بود به منظومه فکری این نقاش پی‌برد که فرم برایش راهی است تا به مسئله خود اشاره کند.

 

 

تاثیر رویدادهای روزمره جامعه در آثار سعدی مشهود و به عبارتی معاصریت برایش مهم است. امکان‌های هنرهای تجسمی همچون نقاشی، مجسمه و عکس تنها محدود به زیبایی‌شناسی نیست بلکه ایجاد یک تفکر تازه است.

در بخشی از بیانیه این نمایشگاه آمده است: کافه‌نشینی در فرانسه پس از انقلاب کبیر برای حمایت از هنرمندان و روشنفکران در پاریس شکل گرفت و بدل به معاشرتی خارج از فضای خانه‌ها شد. آرام، آرام کافه‌ها تبدیل به پاتوق  هنرمندان و روشنفکران شدند. اگر به بلوار «سن ژرمن» پاریس سری بزنیم در کافه «دولپه» و «دو مگو» میز‌هایی را می‌بینیم که مزین است به نام هنرمندان و نویسندگان بزرگ قرن بیستم . از آن جمله می‌توان به ژان پل سارتر، سیمون دوبوار، آلبرکامو و ارنست همینگوی اشاره کرد.

کافه‌ها از بدو تاسیس‌شان در ایران نماد مدرنیته شهری شدند. فرنگ رفته‌های دیروز ضرورت کافه‌ها را دریافتند و کم کم کافه‌ها در تهران نمایان شدند. کافه‌های «گراند هتل» و «لقانطه» اولین‌ها از این دست بودند، اما حکایت کافه نادری چیز دیگریست.

این نمایشگاه تا چهارشنبه نهم مهر به نشانی خیابان وزرا، کوچه چهارم، شماره ۱۱ میزبان علاقه‌مندان است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ارسال نظر