گفت‌وگو با جواد عقیلی؛ آخرین بازمانده از نسل نقاشان قهوه‌خانه‌ای

گفت‌وگو با جواد عقیلی؛ آخرین بازمانده از نسل نقاشان قهوه‌خانه‌ای
نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای اغلب دارای مضامین ملی و مذهبی هستند و البته بخش مهمی از آنها به روایت‌های گوناگونی از واقعه‌ کربلا و حماسه‌آفرینی‌های امام حسین (ع) و یارانش اختصاص دارد. استفاده از رنگ‌هایی خاص و کشیدن چهره‌هایی خشن برای سپاه دشمن و بهره گرفتن از رنگ‌هایی آرامش‌بخش و به تصور کشیدن چهره‌هایی معصومانه برای سپاه حق، از مهمترین ویژگی‌های نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای محسوب می‌شود.
دوشنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۹ - ۰۹:۱۹
کد خبر :  ۱۳۲۵۵۹

به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایسنا، به باور برخی از کارشناسان عرصه هنرهای تجسمی، نقاشان قهوه‌خانه‌ای و تلاش آنها برای زنده نگه‌داشتن روایت‌های حماسی و مذهبی، باعث به‌وجود آمدن دوره‌ی درخشانی در نقاشی مذهبی ایران شد؛ دوره‌ای که با درگذشت هنرمندان بنام این عرصه و ورود هنر به عرصه‌های مدرن، تا اندازه زیادی افول کرده و به سمت فراموشی می‌رود.

جواد عقیلی، آخرین بازمانده از نسل نقاشان قهوه‌خانه‌ای است که در ۴۰ سال این سبک را حفظ، مراقبت و نگهداری کرده است. او در این زمینه می‌گوید: به طور کلی باید این نکته را در نظر داشت که نقاشی قهوه‌خانه‌ای فقط محتوای مذهبی ندارد و جنبه‌های حماسی، ملی و بزمی و رزمی را هم دربرمی‌گیرد.

 

جواد عقیلی

 

او همچنین درباره پیشینه تاریخی نقاشی قهوه‌خانه‌ای و ورود محتوای عاشورایی به این سبک نقاشی، با بیان اینکه نقاشی قهوه‌خانه‌ای مردمی است و هیچ‌گونه وابستگی به سبک‌های اروپایی ندارد، یادآور می‌شود: نقاشی قهوه‌خانه‌ای زمان حسین قوللر آغاسی یعنی اواخر قاجار و اوایل پهلوی آغاز شد که از همان زمان با محتوای حماسی و مذهبی شکل گرفت. پدرش نقاش روی کاشی بود و او نیز نقاشی را از پدرش یاد گرفت و روی پرده پیاده کرد.

عقیلی با بیان اینکه نقاشی قهوه‌‌ای باعث شد، نقاشی از کاخ‌ها به میان مردم کوچه و بازار بیاید، ادامه می‌دهد: معمولا پاتوق قوللر آقاسی و محمد مدبر در قهوه‌خانه‌ها بود و آنچه را از نقال‌ها می‌شنیدند، نقاشی می‌کردند.

 

 

تابلوی «مصیبت کربلا» اثر مرحوم قوللر آغاسی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ارسال نظر