ذهنم را کاملا آزاد می گذارم و با رنگ ها بازی می کنم

آتلیه شخصی هنرمند

متولد شهر کاشان هستم. دوران نوجوانی را در شهر کرمان گذراندم و در سال 58 وارد هنرستان مدرس شدم. با عشق و علاقه شروع به تحصیل کردم. در آن زمان استاد محمد امام و همسرشان خانم فرخنده عبدی تاثیر بسیار مهم و بسزایی در ارتقای وضعیت هنرهای تجسمی کرمان داشتند،هنرجویان بسیاری را آموزش دادند و هنرمندان معتبری را به جامعه هنری کرمان تحویل دادند. در سایه آموزش های خانم فرخنده عبدی که بیشترین تاثیر را برمن داشتند هنر و راه و رسم انسانیت را آموختم.

اثر برگزیده فستیوال نگارگری موزه هنرهای معاصر

در سال 1363 وارد صدا و سیما شدم، بعد از یکسال وقفه در سال 64، در رشته صنایع دستی دانشگاه الزهرا مشغول به تحصیل شدم. در حالی که واقعا دوست داشتم دررشته نقاشی دانشگاه تهران ادامه تحصیل بدهم، اما بعد از ورود به رشته صنایع دستی نظرم عوض شد و خیلی خوشحال شدم که در این زمینه مطالعه می کنم چون به صورت تمام و کمال با هنرهای ایرانی آشنا شدم و واقعا از محیط دانشگاه لذت می بردم. در بین رشته های مختلف هنرهای ایرانی، از آن جایی که به نقاشی گرایش داشتم، نگارگری مورد توجهم قرار گرفت و نقطه عطفی شد در فعالیت های هنری ام.

خرید و نگهداری اثر توسط موزه شخصی تونی کرک؛ نقاش و مجسمه ساز انگلیسی ساکن آلمان

زیر نظر استاد مطیع، نگارگری را به صورت تخصصی در دانشگاه و آتلیه ایشان فرا گرفتم و چهار سال بی وقفه کار کردم. درهمین زمان با الهام از اشعار سهراب سپهری، شروع کردم به تصویرسازی مجموعه ای در سبک هرات که البته صفحه بندی مدرن داشت و شامل هشت تصویر بود و ترکیبی از سنت و مدرنیته محسوب می شد.

این مجموعه با اقبال عمومی رو به رو شد و در موزه هنرهای معاصردر اولین فستیوال نگارگری، جایزه ویژه هیئت داوران را به دست آورد. این مجموعه در کتاب های هنر دوره راهنمایی آن زمان و در کتاب نگاره های اول به چاپ رسید. جایزه نقدی و سفر مطالعاتی اتریش نیز به من تعلق گرفت و آثارم دراویک فان اتریش به نمایش درآمد.

تقریبا در سن بیست و سه سالگی، از من درخواست شد تا یک فروشگاه صنایع دستی زیرنظر میراث فرهنگی و بنیاد یادگارهای فرهنگی، در پایین موزه سعدآباد دایر کنم.

آکریلیک روی بوم/ 180 در 150 سانتی متر/ 2011

در آن زمان تعداد گالری ها در شهر تهران کم بود و گالری که درسعدآباد دایر کردم به زودی تبدیل به مرکزی برای ارائه هنرهای ایرانی شد، که در آن آثار هنرمندان در معرض فروش قرار گرفت و می شود گفت اولین آرت شاپ یا فروشگاه هنری بود که شروع به فعالیت کرد.  

در حین مدیریت گالری سعدآباد، پیشنهادی هم داشتم برای راه اندازی گالری کاخ نیاوران به نام گالری جهان نما. در این گالری آثار گروهی از هنرمندان که از عرصه هنرهای سنتی وارد مدرن شده بودند به نمایش گذاشته می شد. آثار هنرمندان مطرح در موزه هنرهای معاصرو معاصران نوگرای ایران در جهان نما دیده می شد. یکی از ابتکاراتی که در گالری های سعد آباد وجهان نما به خرج دادم این بود که از وجود دانشجویان هنربه خصوص دانشجویان دانشگاه آزاد تهران مرکز در راه اندازی گالری ها بهره بردم. از جمله می توانم به خانم هنگامه معمری که در حال حاضر از مدیران موفق گالری دارهستند و همچنین خانم ملیحه وفایی، آقایان طاهر نیکخواه ومصطفی علی زادگان اشاره کنم و همگی این عزیزان هنرمندان موفق و موثری در عرصه هنر شدند.

آکریلیک روی بوم/ 180 در 150 سانتی متر/ 2011

بعد از مدتی گالری های نیاوران و جهان نما بنا به دلایلی، تعطیل شدند و من برای ادامه فعالیت های هنری ام به آتلیه شخصی ام برگشتم. در این زمان وارد مرحله جدیدی از هنر شخصی ام شدم که تفاوت چشمگیری با دوره قبلی داشت. مشغول خلق آثاری شدم که در آن ها از کالیگرافی استفاده می کردم و آن چنان مدرن که کاملا جهت مخالف آثار نگارگری ام بودند و خودم از دیدن این آثار به طرز عجیبی شگفت زده می شدم.

هجده سالی می شود که در این زمینه کار می کنم و فعالیت هایم به صورت های مختلفی بروز کرده و در زمینه های منحصر به فردی کار کرده ام. در حال حاضر در آتلیه شخصی ام مشغول به کار هستم.

یکی از آثار نمایشگاه انفرادی در نگارخانه هفت ثمر/1397

در طول این سال ها سابقه شرکت دربیش ازهجده نمایشگاه انفرادی و گروهی در ایران و خارج از ایران را دارم و در شهرهای تهران، اصفهان و کرمان و کشورهای آلمان، ترکیه، کانادا و دبی آثارم به نمایش درآمده است.

هر هنرمندی باید در ذهنش به یک فلسفه شخصی در مورد پیرامونش برسد  و جهان بینی خاصی را دنبال کند. هر چه هنرمند اطلاعات و بینش قوی تر و بازتری داشته باشد مسلما خلاق تر و موفق تر خواهد بود زمینه های مختلف از نقد اجتماعی گرفته تا جامعه شناسی، روان شناسی و تاریخ برای یک هنرمند باید مورد توجه باشد. او باید درباره موضوع خاصی تفکر و مطالعه داشته باشد تا آن موضوع آبشخور ساختن تصاویر ذهنی اش شود. فکر تبدیل به تصویر می شود و آن تصویر منحصر به فرد خواهد بود. تصویری که از بطن هنرمند برخاسته است.

عارف فرزانه چشم هایش خندان است

هنرمند باید از کارش راضی باشد، مسلما چیزی که سال ها با آن درگیر بوده و کنش و واکنش داشته است، قطعا برایش لذت بخش است و زمانی که آثاری از بطن وجود و اعماق ذهنش خلق می کند مسلما به موفقیت دست یافته است. اثری منحصر به فرد که در هیچ مکان و زمانی قابل تکرار نخواهد بود.

در سال های قبل ادبیات و شعر منابعی بودند تا برای خلق آثارم الهام  بگیرم، درحال حاضر به صورت بداهه کار میکنم، ذهنم را کاملا آزاد می گذارم و با رنگ ها بازی می کنم و در حقیقت طراحی نمی کنم.

با کامپیوتر و تکنیک های دیجیتال آشنایی دارم و بعضی اوقات کارهای دیجیتال انجام می دهم که علاقمندان خاص خودش را دارد و آثار بعد از اتمام، روی پارچه های بزرگ چاپ می شوند.