یک هنر می‌تواند تاریخی و یک تاریخ می‌تواند هنری باشد
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری، محسن کاظمی نامزد کسب عنوان چهره سال هنر انقلاب برای نگارش کتاب «نقاشی قهوه‌خانه» که از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است، بیان کرد: «نقاشی قهوه‌خانه» نسبت تاریخ با هنر را یادآوری می‌کند. یک هنر می‌تواند تاریخی و یک تاریخ می‌تواند هنری باشد. هنر می‌تواند داشته‌هایش را به خاطر تاریخی بودنش به رخ بکشد و تاریخ هم اگر هنری باشد و درست به آن پرداخته شود، هنری و ماندگار می‌شود.
وی در پاسخ به این که هنر چقدر سفارش‌پذیر است و آیا هنر انقلاب را می‌توان هنر سفارشی نامید، نیز بیان کرد: به نظرم در حق هنر انقلاب جفا شده است. زیرا هر اثر هنری به هر حال با یک سفارش با توجه به خاستگاه خود خلق می‌شود. این اثر می‌تواند از درون هنرمند به او سفارش داده شود یا از طریق شرایط جامعه او را مجاب به خلق کند. به هر حال ما در این زمانه زندگی می‌کنیم و همه رخدادها و پدیده‌ها را برای ایجاد یک اثر هنری در نظر می‌گیریم. واقعه میکونوس که در کتاب «نقاشی قهوه‌خانه» مورد توجه بوده است، نیز با موضوع انقلابی در بستر انقلاب قرار دارد. بنابراین پرداختن هنرمند به آن، نتیجه‌اش را سفارشی نمی‌کند. به نظر می‌رسد به دلیل این که جریانی تخطئه شود از برخی الفاظ استفاده می‌شود که هنر سفارشی از آن جنس است.
کاظمی در پاسخ به این که چرا عمده تولیدات هنر انقلاب به نهادها و سازمان‌های دولتی نظیر حوزه هنری، اوج و… برمی‌گردد و چه راهکاری برای پرداخت بیشتر به آن وجود دارد، گفت: اگر اوج، حوزه هنری و روایت فتح و نهادهای مشابه به موضوع انقلاب نپردازند، چه می‌شود؟! آیا نتیجه جز فراموش شدن تدریجی است؟! اگر محصولات هنری این مراکز و تولیداتشان را از جمع تولیدات هنری یکسال فاکتور بگیریم دیگر چه منابعی برای شناخت انقلاب در بلندمدت خواهیم داشت؟!
این نویسنده ادامه داد: به نظرم این سازمان‌ها دارند کم‌کاری و خلأهای مراکز و سازمان‌های دیگر را جبران می‌کنند. چراکه نهادهای آموزش، خانواده و حتی دین بایستی در ساختاربندی و ساختارسازی کشورمان نقش می‌داشتند. کم‌کاری این نهادها که بنیان جامعه را شکل می‌دهند باعث شده هنرمند آموخته لازم را نداشته و خانواده نیز نتوانسته کارکرد واقعی خود را بیابد و نهاد دین نیز اپیستمی و معرفت‌شناسی را به خوبی انتقال نداده است. بنابراین هنرمند هم به تبع نمی‌تواند آن را به منصه ظهور برساند.
وی با اشاره به تاثیرات کتاب «نقاشی قهوه‌خانه» بیان کرد: تأثیر این کتاب بر جریانات خارجی و داخلی کشور خوشبختانه بسیار گسترده بود و در نظر اهالی هنر و ادب دیده شد و در سال ۹۸ سه جایزه پی در پی را از آن خود کرد که اتفاقی نادر برای یک کتاب است. جایزه کتاب سال دانشجویی، جایزه ادبی جلال آل احمد و جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران سه جایزه ای بود که «نقاشی قهوه‌خانه» از آن خود کرد. هنوز هم منتقدان و کارشناسان می‌توانند درباره‌اش صحبت کنند و جلسات نقد و بررسی برای آن برگزار شود.
کاظمی در پایان خاطرنشان کرد: «نقاشی قهوه‌خانه» نسبت تاریخ با هنر را یادآوری می‌کند. یک هنر می‌تواند تاریخی و یک تاریخ می‌تواند هنری باشد. هنر می‌تواند داشته‌هایش را به خاطر تاریخی بودنش به رخ بکشد و تاریخ هم اگر هنری باشد و درست به آن پرداخته شود، هنری و ماندگار می‌شود.
