پاپ آرت و آثار اندی وارهول
زندگی مدرن، احساس انسان را نسبت به جریان زمان، شدت بخشیده و ما را هرچه بیشتر با منافع وسوسه‌آمیز جوامع انسانی آشنا می‌سازد؛ اینها همه چیزهایی هستند که در بطن تعداد کثیری از آثار پاپ آرت هم قابل ادراک می‌باشند. رسانه‌ها به وسیله‌ای جمعی برای انتقال فوری وقایع تبدیل شده‌اند که زمان و فضا را درهم ادغام کرده و از آنها زمان حال مستمر و مبهمی می‌سازد که حتی گذشته بسیار نزدیک در مقابلش به صورت یک دوره بسیار دور و باستانی به نظر می‌آید. تصاویر تکراری که «اندی وارهول» از تصادم اتومبیلها، ستاره‌های سینما و قوطی‌های کنسرو می‌کشد در نگاهی گذرا به جریان حوادثی که «اخبار» را می‌سازند و از میان سیل روزنامه‌نگارانی که به دور شخصیت‌های معروف گرد می‌آیند و همچنین از چرخه حیات مواد مصرفی و مواد خوراکی کاملا آماده، دست‌چین شده‌اند. خشکی و خشونت قالبهای سمبولیک و ثابتی که او می‌آفریند دقیقا برخلاف ناپایداری و سرعت موجود در کار روزنامه‌نگاری می‌باشد. «وارهول» برای به تصویر کشیدن آنچه که در انبارها و بازارها می‌گذرد اقدام به ساختن صندوقهای بزرگ چوبی کرده و درون آنها را با بسته‌های صابون و محصولات غذایی پر کرد. تفاوت بسیار ناچیزی که همواره میان خود شئی و تظاهرات بیرونی آن وجود دارد در مورد این اشیاء نیز صادق بوده و هنرمند در مورد واکنشهای متفاوت مردم نسبت به هریک از این وجهه‌های بیرونی شئی، محاسبات بسیار دقیقی انجام می‌دهد. شناختن اشیاء براساس آنچه که ما از شکل و فرم و تصویر آنها به حافظه خود سپرده‌ایم و امتناع از پذیرفتن آنها در مضامین هنری نتیجه نوعی اعتبار بصری و عملکردی اشیاء است که «وارهول» آن را درهم می‌شکند. اصل واقعیت و شکل غلوآمیزی که از آن بر بوم نقاشی می‌شود برای لحظه‌ای در فکر و اندیشه ما سرگردان شده و در فضای حاصل از سقوط آزاد، هرگونه ارتباط طبیعی میان آنها از دست می‌رود. این فقط روش جدید، زیرکانه و کارآیی است که برای به نمایش گذاشتن مبانی و اصولی که در فرایند هنری به مردم انتقال پیدا کرده و از آنها برای شرکت در این فرایند دعوت به عمل هم‌اکنون نقاشی آمریکایی درحال گذر از بزرگترین بحرانی است که از زمان جنگ تا به‌حال به خود دیده است.
به این ترتیب همانطورکه هنرمندان مکتب اسپرسیونیسم رنگها را در مقابل دیدگان بیننده درهم می‌آمیزند تا سرعت انتقال بیشتری به بینندهء اثر ببخشند. «وارهول» با پاک کردن بعضی قسمتها از ذهن بیننده و بزرگنمائی مصنوعی بعضی دیگر در ذهن او، تصویری را که در زمینه زندگی آدمی، شکل منسجمی به خود گرفته آزاد کرده و آن را وارد مضامین هنری می‌نماید.
