فرصت‌طلبی سارقان آثار هنری در زمان همه‌گیرشدن کرونا

ن‌گوگ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در هلند به دنیا آمد. اگرچه در جوانی، فردی هنری بود، نقاشی را تا سن ۲۸ سالگی به طور جدی دنبال نمی کرد. ون‌گوگ با کمک «آنتون مووه» نقاش هلندی و مرشدش، شروع به خلق نقاشی از مناظر روستایی و زمین های زراعی کرد. سبک این دوره فعالیت هنرمند  با طرح های رنگی تیره و محتوای غیرآرمان گرایانه مشخص می شود.

ون‌گوک نقاش پُست امپرسیونیسم و از جمله متنفذترین و سرشناس ترین چهره های تاریخ هنر غربی بود. وی تنها در مدت بیش از یک دهه، حدود دو هزار و یک‌صد اثر هنری شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن خلق کرد که قدمت اکثرشان به دو سال آخرعمرش بازمی گردد.

ون‌گوگ اواسط تابستان ۱۸۸۹ تابلویی را خلق کرد که به تازگی اصل بودنش مورد تائید قرار گرفت. این خودنگاره که ون‌گوگ آن را «تلاشی از زمانی که بیمار بودم» نامیده بود، ‌برهه ای مهم در سال های پایانی عمرش را نشان می دهد.

به گفته «لوئیس ون تیلبورگ» (Louis van Tilborgh) محقق ارشد موزه ون‌گوگ، این هنرمند این نقاشی را ترسیم کرد تا خود را با آنچه در آیینه می دید،  آشتی دهد؛ «فردی که نمی خواست باشد،  اما بود. »