آلبرشت دورر؛ ستاره ای در حال طلوع

خود نگاره در 26 سالگی، هنرمند جوان را به صورت ستاره ای در حال طلوع نشان می دهد

وقتی "آلبرشت دورر"(albrecht dürer)، طراح و گراورساز بزرگ آلمانی، اولین بار در 1494 از ونیز دیدن کرد، قادر به دست کشیدن از طراحی و نقاشی های آبرنگ نبود. وقتی به ایتالیا رسید، از پنجره ی کالسکه اش نقاشی های ابرنگی از آلپ کشید. طراحی ها زمانی آغاز شد که به ونیز رسید.

"دورر" در سفر اولش آن قدر ساعات خوشی را گذراند که در 1506 به ونیز بازگشت.

سفر به ایتالیا، شیوه ی "دورر" در هنر و حتی سبک لباس پوشیدنش را دگرگون کرد. خودنگاره در 26 سالگی که بعد از نخستین سفرش کشیده است، یک هنرمند با اعتماد به نفس را نشان می دهد که خود را به شکل یک مرد خوش لباس ایتالیایی آراسته است. پنجره ی پشت سرش، کوه های آلپ را نشان می دهد که آلمان را از ایتالیا جدا می کند. این نگاره، منصب تازه ی "دورر" را به عنوان عضوی از طبقه ی بازرگانان نورمبرگ نشان می دهد و حتی به همه یادآوری می کند که او بسیار سفر کرده است. همه چیز در تصویر می گوید که «من جای خود را یافته ام»؛ اما دو سال بعد، در سال 1500 دوباره نگاره اش را ترسیم کرد و این بار شبیه  مسیح. این نقاشی که حالا در مونیخ نگهداری می شود، شاید الهام گرفته از نظری باشد که در یاداشت های هنرمند نوشته شده : «هر چه بیشتر بدانیم، بیشتر شبیه مسیح می شویم که واقعا همه چیز می دانست.»