رکورد بازدید از آثار داوینچی شکسته شد

به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایرنا، ۲۴ اکتبر ۲۰۱۹ (دوم آبان) ۵۰۰ سال از مرگ نقاشی گذشت که به نابغه توسکان مشهور است؛ لئوناردو داوینچی را بزرگ‌ترین نقاش دوره رنسانس می‌دانند. موزه لوور به همین مناسبت نمایشگاهی را به مدت ۱۰۴ روز برگزار کرد که ۲۷ فوریه (۵ اسفندماه) به پایان رسید. به گزارش روزنامه فرانسوی «لوفیگارو»، این نمایشگاه یک میلیون و یکصد بازدیدکننده داشته است.

مسئولان موزه لوور در بیانیه‌ای اعلام کردند: تا روز ۲۷ فوریه (۵ اسفند) زمان اختتامیه نمایش ویژه آثار داوینچی در این موزه پاریسی، نمایشگاه آثار این هنرمند یک میلیون و ۷۱ هزار و ۸۴۰ بازدیدکننده داشته است. این رقم با آمار مربوط به سال ۲۰۱۸ میلادی که ۵۴۰ بازدیدکننده را نشان می داد، اختلاف زیادی دارد.

ژان-لوک مارتینز (Jean-Luc Martinez) رئیس موزه لوور در این بیانیه با اعلام رضایت از اقدام این موزه در جمع آوری و نمایش تعداد زیاد و متنوع آثار داوینچی برای نمایش آنها در مناسبت سال ۲۰۱۹، آمده است: شگفت آنکه ۵۰۰ سال پس از مرگ این هنرمند ایتالیایی دوره رنسانس، آثار او همچنان برای عموم جذاب است.

لوور در پانصدمین سال تولد داوینچی در حالی ۱۰ تابلو از این هنرمند را به‌علاوه مونالیزا که پیشتر نیز در این موزه قرار داشت در معرض دید عموم گذاشت که آثار تایید شده داوینچی اکنون در سراسر دنیا حدود ۲۰ اثر است. در کل، این نمایشگاه حدود ۱۵۰ اثر هنری دیگر شامل طراحی، دستنویس، مجسمه و اشیای هنری متعلق داوینچی، فلوراتنین و سایر نزدیکان و شاگردان داوینچی گردهم آورد. بسیاری از این آثار از مجموعه خانواده سلطنتی انگلیس، موزه بریتانیا، گالری ملی لندن، موزه پیناکوتک واتیکان در رم، موزه متروپولیتن رم و بنیاد فرانسه به شکل امانی به لوور آورده بود.

در بیانیه لوور، متوسط بازدید روزانه از نمایشگاه داوینچی، ۹ هزار و ۷۸۳ نفر اعلام شده است.

اثر داوینچی؛ محبوب‌ترین اثر لوور

تابلو مونالیزا را با همه داستان‌های واقعی و غیرواقعی اش در مورد ژکوند، می‌توان از محبوب‌ترین بازدیدهای آثار لوور دانست آن هم در موزه‌ای که تنها در سال ۲۰۱۸ میلادی ۱۰ میلیون و ۲۰۰ هزار بازدیدکننده را مسحور خود کرد. در بازدیدهای معمول از لوور همیشه جمعیتی قابل توجه در مقابل تابلو مشغول تماشا هستند که تفاوتی انکارنشدنی با فضای مقابل سایر آثار این موزه دارد.

این شلوغی برای موزه بی دردسر هم نبوده است؛ لوور در تابستان گذشته، گالری مونالیزا را مرمت و بازسازی کرد. انبوه بازدیدکنندگان از این مکان به حدی بود که درهای موزه چند روز به روی مراجعان بسته شد. کارکنان و تیم محافظت موزه لوور به دلیل حجم بالای تعداد بازدیدکنندگان از این مکان و ناکافی بودن تعداد کارکنان برای ارائه خدمات به مراجعان، اعتصاب کردند.

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی در شرح وقایع روی داده در موزه لوور نوشت: ژان لوک مارتینز گفت موزه باید برای فرو نشاندن جنون مونالیزا، در سال‌های پیشِ رو گام‌های بیشتری بردارد که از جمله این موارد می توان به ایجاد ورودی های جدید و بلیت های زمان بندی شده اشاره کرد. حجم بازدید از مکان نصب تابلوی مونالیزا در حالی بالاست که بخش های دیگر این موزه تقریبا خالی از جمعیت است. در واقع، لوور به خودی خود مشکلی با انبوه جمعیت ندارد، بلکه با معضل مونالیزا مواجه است.

اگر تعداد مراجعان به مکان نصب تابلوی مونالیزا افزایش یابد و اگر ۱۰ میلیون بازدیدکننده پارسال به ۱۱ یا ۱۲ میلیون نفر در سال آینده رسد، این مکان با آسیب جدی مواجه می شود. وقت آن است که لوور به ناکامی خود اعتراف و مونالیزا را از این مکان منتقل کند.

مونالیزا اثر دست لئوناردو داوینچی هنرمند ایتالیایی دوره رنسانس است که به عنوان معروفترین و پربازدیدترین اثر هنری در سراسر جهان شناخته می شود که مطالب بسیاری در موردش نوشته شده است. این تابلو همچنین یکی از ارزشمندترین تابلوهای نقاشی در جهان است، به طوری که رکورد جهانی گینس را با بالاترین مبلغ بیمه در تاریخ برای یک اثر، به مبلغ ۱۰۰ میلیون دلار آمریکا در سال ۱۹۶۲ از آن خود کرد.

بسیاری می گویند مونالیزا پرتره لیزا جراردینی (Lisa Gherardini) همسر فرانچسکو دل جوکوندو (Francesco del Giocondo) است و گمان می رود که بین سال های ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶ نقاشی شده است. با این حال، لئوناردو احتمالا کار روی این تابلو را تا سال ۱۵۱۷ ادامه داده است. نتایج مطالعات دانشگاهی اخیر حاکی است که کار روی این تابلو نباید قبل از سال ۱۵۱۳ آغاز شده باشد.

فرانسوای اول پادشاه سال های ۱۵۱۵ تا ۱۵۴۷ فرانسه تابلو را از آن خود کرد. این تابلو اکنون در تملک دولت فرانسه است و از سال ۱۷۹۷ در موزه  لوور پاریس نگهداری می شود. این اثر تاریخی چند بار ربوده شد و با وجود گذشت بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلقش، آسیب چندانی ندیده است. تابلوی مشهور لبخند ژکوند به دلیل لبخند بسیار مرموز مونالیزا همچنین سبک نوین نقاشی داوینچی در آن زمان، به شهرت جهانی رسیده است.